Broome – Fritzroy Crossing – Broome

Van woensdag op donderdag hebben we na onze avonturen bij de Horizontall Falls als een blok geslapen. Allereerst nog een paar foto’s hiervan om jullie ook een beetje mee te laten genieten. Na het ontbijt zijn we weer vertokken van onze camping in Broome om allereerst weer inkopen te gaan doen. Met deze warmte en slechts een kleine koelkast moet je gewoon wat vaker boodschappen doen. Vervolgens zijn we in één ruk doorgereden naar Fritzroy Crossing, zo’n 400 kilometer. We wilden hier op tijd zijn want deze camping reserveerde geen plaatsen, wie het eerst komt zit goed en vol is vol (nou ja, er waren hier en daar nog wel plaatsen maar ze gunnen je hier ook gewoon de ruimte) en de volgende gelegenheid is zo’n 300 km verder. Rond 13.30 kwamen we aan en nog plaats genoeg maar direct daarna kwam de ene caravan of camper na de andere binnen. De weg naar Fritzroy Crossing is saai, eentonig en kaal. Het enige spannende was het af en toe inhalen van een auto met caravan (en op de terugweg zelfs 2!). Die mogen hier maar 90 km en wij 110. Deze weg hebben we in 2006 ook gereden maar de reden dat we Fritzroy Crossing nogmaals met een bezoek vereerden is dat er een kloof “Geikie Gorge” (ook bekend van Floortje Dessing’s RTL Travel) ligt, waaraan we door “technische problemen” met de auto (sleutel er in laten liggen en de deur op slot) geen bezoek aan deze kloof hadden kunnen brengen. Deze kloof hebben we vrijdag bezocht en waarschijnlijk zijn we een beetje verwend geraakt door alle kloven die ze in dit land hebben. Het was wel aardig maar we hebben mooiere gezien! Maar wel zoetwater-krokodillen (Freshies). Deze zijn (zeggen ze) niet gevaarlijk voor mensen maar voor de zekerheid toch maar armen binnenboord houden. De middag hebben we bij het zwembad doorgebracht met ijskoud water. Gelukkig zijn we dompelbaden bij de sauna gewend, maar het was echt koud! Na het zwemmen werd Johan door Wilanda op een biertje getrakteerd op de veranda bij de bar, van haar eigen Australische dollars, verdiend met haar eigen handeltje alhier, dit ter ere van Johan’s verjaardag. Daarna hebben we ons weer even opgefrist en zijn we in het restaurant wezen eten, wederom ter ere van Johan’s verjaardag. Voor Johan deze keer een salade met gerookte Emoe en Kangaroe vooraf, voor Wilanda weer een zalmpasta. Als hoofdgerecht voor beiden een heerlijke Barramundi. Deze lokale visspecialiteit, lijkt nog het meest (qua smaak) op zeetong, ze kunnen ruim een meter lang worden en tot 40 kilo wegen! Wij kregen echter maar een filetje, alhoewel het nog een aardige hap was. Tijdens het diner hebben we besloten dat we de volgende dag maar weer richting Broome zouden gaan. De volgende 750 km zouden qua weg ongeveer het zelfde zijn als van Broome naar Fritzroy en die zelfde weg zouden we dan volgende week ook weer terug moeten. Het leek ons beter om nu maar gelijk terug te gaan en dan langzaam weer af te gaan zakken naar het zuiden en onderweg nog wat “vakantiedagen” te hebben. In Broome hebben we deze keer gekozen voor een camping aan Cable Beach, het mooiste strand alhier (er moet op internet ergens een webcam staan gericht op Cable Beach). Nadat we onze camper hadden geïnstalleerd (nou ja, geïnstalleerd) stekker in de camper en in de stroompaal, tafel en stoeltjes uitklappen en klaar is kees dat is wat anders dan pootjes uitrdaaien etc. wat de caravanners allemaal moeten doen. Nadat we van een kopje thee genoten hadden hebben we onze mobiele telefoons weer aangezet. In Fritzroy hadden we namelijk geen bereik en in Broome weer wel. De telefoon bleef bijna onophoudelijk piepjes geven van ontvangen sms-jes. De buren keken al wat er toch aan de hand was. Door een tiental sms-jes en ook nog vele mailtjes en e-cards bleek dat Johan zijn verjaardag, ook al is hij ver weg, niet vergeten was. Mensen allemaal erg bedankt hiervoor, het was erg leuk! Later op de dag bereikte ons weer een droevig bericht. Ome Thieu, de peetoom van Wilanda, was overleden. Pas korte tijd geleden was bij hem de ziekte geconstateerd en 2 maanden later is hij overleden. Wat kan het toch snel gaan. Daar wordt je stil van.

Dat Australiërs goed zijn in rariteiten hebben we al eerder gemeld. Maar om je nu op (zondag) 6 juli om 05.00 uur wakker te laten maken, om 3 seconden over 4 minuten over 5 op 6 juli (07) 2008 het glas te heffen i.v.m. 03-04-05-06-07-08 (iets wat je maar 1 keer in je leven meemaakt) is wel een beetje te gek vonden wij. Wij wachten dan wel tot 04-05-06-07-08-09, dan is het in ieder geval een uur later! Zondag t/m dinsdag hebben we verder niet veel meer ondernomen. Zwembad, strand, zwembad en tussendoor af en toe wat eten en drinken, vooral mega groooooote cappucino’s, al met al toch best vermoeiend. Wat ook vermoeiend is, is het kijken naar alle Australiërs die continu hun campingplaats bladvrij maken, aanharken, auto’s en caravans wassen. Maar ja als je 3 maanden op een camping staat ga je je natuurlijk wel vervelen! Drie maanden van huis kan hier eenvoudig. Uiteraard moeten de kinderen hier wel naar school, maar tot 3 maanden krijgen ze huiswerk mee. Als ze langer dan 3 maanden wegblijven, we hebben mensen gesproken die een jaar lang rondtrekken door Australië, mede omdat dit ook goed is voor de kinderen om de verschillende delen van het land te zien, moeten ze school volgen via “the school of the air”. Deze hebben we in 2006 bezocht in Katherine. Vroeger ging dit via de radio (wellicht bekend van de Flying Doctors) maar tegenwoordig gaat dit via de computer met beeldverbinding en interactieve lessen. De kinderen komen ook een paar keer per jaar bij elkaar om de klasgenootjes te leren kennen. Het is niet alleen voor kinderen die rondreizen, maar voor elk kind dat meer dan 60 kilometer van een school af woont. Dat lijkt misschien veel, maar sommige boerderijen liggen meer dan 50 km van de verharde weg af. Naast schoollessen leren de kinderen hier al op jonge leeftijd (men zegt hier zelfs al met 4 jaar) o.a. autorijden, weliswaar op eigen terrein, zodat ze in geval van nood hulp kunnen halen als niemand anders hiertoe in staat is, mobieltjes hebben hier immers niet overal bereik. Woensdag gaan we weer op pad en gaan we als eerste 80 mile beach, ongeveer halverwege tussen Broome en Port Hedland, opnieuw met een bezoek vereren.