Exmouth - Denham

Vrijdag 18 juli hadden we ingepland als een rustdag in Exmouth om bij te komen van de vermoeienissen van het zwemmen met de Whale sharks. Na uitgeslapen te hebben zijn we weer (nadat we onze weblog hadden ge-update) de noodzakelijke boodschappen wezen doen, inclusief een paar mega-koffiebroodjes. Deze waren niet echt noodzakelijk maar ze zagen er zo verleidelijk uit dat we ze niet konden laten liggen. Deze hebben we bij Vlaming Head Lighthouse onder het genot van een kopje koffie genuttigd (toch wel handig als je alles bij de hand hebt in zo’n camper). Daarna zijn we verder richting het Ningaloo Reef NP gereden, waarbij we onderweg nog bij wat strandjes zijn gestopt op zoek naar schelpen. Bij een strandje zagen we nog “verse” sporen van eens schildpad die aan land eieren had gelegd, althans dat was de bewering van Johan. Later zou blijken bij het schildpadden informatiecentrum dat de sporen exact overeen kwamen met de sporen van de Groene Zeeschildpad. Hoe dichter we bij het NP kwamen hoe donkerder de lucht werd en het begon zelfs hard te regenen. Bij de ingang van het NP zijn we dus maar omgedraaid, het betere weer tegemoet. Terug gekomen op de camping was het weer zonnig en hebben we nog even buiten gezeten, en wat zitten lezen en puzzelen. Aan het eind van de middag ging Johan nog even internetten om te kijken of er nog belangrijke mailtjes waren. Wilanda bleef even rustig bij de camper zitten puzzelen. Althans dat was de bedoeling!
Johan was nog maar net weg toen er paniek ontstond. We kregen nieuwe achterburen en wij stonden te ver naar achteren. Wilanda vroeg of het dan wel normaal was dat een paar irritante oude knakkers met hun luifel zowat tegen onze camper aanstonden. Dit hoorde ook niet zo dus korte metten: luifel afbreken, maar de camper moest naar voren. Johan had echter de sleutels bij zich dus de ranger heeft de camper persoonlijk een stuk naar voren geduwd met als gevolg dat ons stroomsnoer te kort was. Dit was geen probleem want dan kon Wilanda bij de receptie wel even een verlengkabel halen voor $30,- borg. Wilanda naar de receptie, maar daar hadden ze alleen nog nieuwe kabels en daarvoor was de borg $50,-. Wilanda weer terug naar de camper voor extra dollars en ja hoor daar was de kabel. Probleem opgelost dacht Wilanda. Helaas niet want dit was een nieuwe kabel en die paste niet. Dus weer terug naar de receptie. Oh, zei men bij de receptie nonchalant, zeker een Apollo? Ja inderdaad. Nou daar passen deze kabels niet op…. Grrrrrrrr…… Uiteindelijk brachten onze nieuwe achterburen uitkomst! Zij hadden nog een extra kabel voor ons te leen, zonder borg! Van puzzelen was niets meer gekomen en toen Johan terugkwam moest hij natuurlijk het hele verhaal aanhoren. Verder is het die dag rustig gebleven, hoewel de nachtrust werd verstoord door heftige windvlagen en regenbuien en we het dakluikje dus halverwege de nacht dicht hebben moeten maken, gelukkig kan dit van binnenuit, dit in tegenstelling tot onze trip naar Cape York in 2006, toen we midden in de nacht de tent uit moesten. Zaterdag zijn we van Exmouth naar Coral Bay gereden. Onderweg hadden we nog king prawns (hele grote garnalen) en een fles Australische “champagne” gekocht als lunch voor als we in Coral Bay waren. Decadent? Wij geven jullie te raden wat goedkoper is: 2 kipburgers, 1 cola en een ijskoffie of 600 gram king prawns en een fles bubbels. We geven het antwoord later nog! Na de lunch hebben we nog even aan het strand van Coral Bay gelegen. Je loopt hier van de diverse accommodaties zo het strand op en het is hier heel lang ondiep. Daarna kun je je gewoon laten vallen en met een snorkel op kun je zo over het koraal heen snorkelen. Dit hebben we deze keer niet gedaan omdat we net hadden gesnorkeld, maar in 2004 waren we hier ook al. Coral Bay is inmiddels ook uitgebreid met een winkelcentrum(pje) en een jeugdherberg. Het was beduidend drukker dan de vorige keer, maar het is nu ook “vakantiepiek”. Zondag zijn we doorgereden naar Carnarvon waar we eerst bij een van de plantages verse sperzieboontjes, tomaten en grapefruits hebben gekocht. Nadat we op de camping geïnstalleerd waren zijn we nog even bij het (outdoor)bowlen wezen kijken op de camping. Het lijkt totaal niet op ons bowlen maar is een soort mengeling tussen wat wij kennen als beugelen, jeu des boules en curling. Erg populair hier, maar vooral bij de “Grey Nomads” zoals de rondreizende oudjes zich hier noemen. Ze zijn gepensioneerd, (de pensioen gerechtigde leeftijd is hier 60 jaar, maar velen gaan hier met hun 55ste met pensioen), en sommigen hebben alles verkocht en trekken nu met camper of auto met caravan heel Australië rond, voornamelijk met het mooie weer mee.
Maandag zijn we van Carnarvon naar Denham gereden. We hebben deze keer de camping aan de andere kant van Denham genomen, deze ligt direct aan het strand. Konden we nog even van het mooie weer genieten. De weerberichten over de plaatsen naar het zuiden toe waren immers niet al te best: regen en storm, maar in Denham was het nog ruim 20 graden. Tot en met donderdag zijn we op de camping gebleven. Donderdag zijn we naar het Ocean Park geweest nabij Denham. Hier is heel wat “Oceaanleven” in levende lijve te bewonderen waaronder een aantal flinke haaien, schildpadden, die overigens ook makkelijk je vingers eraf kunnen afbijten zoals iemand die bij het Ocean Park gewerkt heeft aan den lijve heeft ondervonden, zeeslangen en steenvissen. Aansluitend zijn we naar het complex gegaan waar we vorige maand ook al waren geweest en wat de eigenaar mogelijk wilde verkopen. Dat wil hij nog steeds dus we zijn daar nu mee in gesprek en als het goed is worden de contracten een dezer dagen opgemaakt en kan de accountant aan de slag met een onderzoek. Het mooie is (in dit geval) dat het financiële jaar hier loopt van 1 juli t/m 30 juni en het financiële jaar dus net is afgesloten.
Wij voelen ons beiden hier helemaal thuis, zowel op het complex als in Denham (zie bijgaande foto met een bericht van Ali, de lokale kapper, om te zien hoe relaxt het hier is) en het heeft er alle schijn van dat wij per 1 november de nieuwe eigenaren zullen worden en dat we dus half oktober definitief onze koffers zullen pakken. Verdere details hopen we tijdens ons volgende bericht op de weblog te kunnen verstrekken.
Oh ja, nog even dit: De kipburger-lunch kostte overigens $44 en de garnalen met bubbels slechts $27, dus al zijn we downunder, we blijven Nederlanders en dus op de kleintjes letten!