Ondanks alle
perikelen met Wilanda haar heup is het ons toch gelukt om ons huis weer
volledig in te richten. Gelukkig gaat het nu weer beter en kan ze weer (bijna)
alles. Mooi, want er was weer (vrijwilligers) werk aan de winkel. De hele maand
september fungeren we als hosts voor de Peron Homestead. Deze ligt maar 11km
buiten Denham dus een thuiswedstrijd zullen we maar zeggen zodat we ook nog
gewoon kunnen bridgen, bowlen en gewoon even een keer boodschappen gaan doen.
De homestead is een voormalig schapenfarm van eind 1800 die in 1993 is
opgekocht door de staat en tesamen met het omliggende gebied Francois Peron tot
national park is uitgeroepen.
Diegenen die bij ons zijn geweest kennen het zeker i.v.m. de 4wd trip die we met iedereen daar naar toe hebben gemaakt. Een gedeelte van de homestead is toegankelijk voor het publiek. Dit is met name het het gedeelte waar de schapen werden geschoren en waar het personeel woonde. Ook is er op het terrein een “hot-tub”. Een groot bad wat wordt gevoed door een natuurlijke warm water bron, vanuit zo’n 500m onder de grond. Het water komt met een temperatuur van ongeveer 40 graden in de hot-tub. Dit bad is erg populair bij de bezoekers van het park.
De taken als hosts zijn erg gevarieerd. Poorten en schuren open maken, de hot-tub schoonmaken evenals als toilet en BBQ, onkruid wieden, tuinen sproeien, de boel schoon en opgeruimd houden. Je kunt je de hele dag bezig houden. Dat hoeft echter niet want als het te warm wordt dan moet je gewoon stoppen en kun je bijvoorbeeld uittesten of de hot-tub wel de goede temperatuur heeft, een soort kwaliteitscontrole dus. Nou dit hebben we veelvuldig gedaan natuurlijk!
Daarnaast is er ook nog het serieuzere werk. Checken of iedereen wel heeft betaald voor de toegang tot het nationale park. Dit is eenvoudig te controleren middels een “permit” die achter de voorruit zichtbaar moet zijn. Als die niet zichtbaar is stop je een waarschuwing onder de ruitenwisser en noteert het kenteken. In nationale parken zijn huisdieren niet toegestaan en toen we net terug kwamen uit Denham stopte er een auto achter ons met een hond er in. We hebben ze dus vervolgens gewezen op het feit dat honden niet zijn toegestaan (ze waren maar liefst 3 borden die je hier op attenderen voorbij gereden) in het Nationale Park. Uiteraard kwamen de vragen waarom niet? En wat als we het toch doen? Ten eerste liggen in het hele park baits (giftige worstjes) die de wilde katten en vossen moeten doden, ook honden gaan er aan dood. Honden verstoren, net als de katten en vossen de wildstand. Veel oorspronkelijke dieren van deze omgeving zijn verdreven door de katten, vossen en ook konijnen. Zo’n 20 jaar geleden is er het “Project Eden” opgezet met als doel de “indringers” te verjagen en het oorspronkelijke wildleven weer uit te zetten. Als mensen toch het park ingaan met een huisdier dan staat er een hoge boete te wachten en het huisdier kan in beslag worden genomen. Deze mensen waren echter zo verstandig om de hond naar huis te gaan brengen. De eerder genoemde hot-tub is om heerlijk te ontspannen en te genieten. Het water van de hot-tub wordt continu ververst en het overtollige water loopt weg via een pijp naar een meertje waar de vogels, Emus en kangaroos zich vervolgens kunnen uitleven. Het is dus niet de bedoeling dat je je zelf daar gaat wassen met zeep en shampoo! Toen wij beiden echter op een ochtend even de kwaliteit van het water aan het testen waren kwamen daar doodleuk 4 “heren” aan met zeep en shampoo. Waarop wij ze dus duidelijk hebben gemaakt dat dit niet de bedoeling was. Er is daar een (koude)douche, die kun je gebruiken. Ze vonden dit belachelijk, ze kwamen hier al 20 jaar en deden dit dus duidelijk vaker! Wij hebben inmiddels wel gemerkt dat vaak kinderen en de jongeren de schuld krijgen maar hebben ervaren dat de ouderen hier vaak het arrogantst zijn. Maar gelukkig zijn de meeste mensen die we tegenkomen erg aardig, geinteresseerd en vol lof over de vrijwilligers. Velen willen dan ook weten hoe je je hiervoor kunt opgeven. Wilanda is ook een dag met ranger Peta het park in geweest om de toiletten en BBQ’s aldaar schoon te maken, te controleren op “permits” en wat hardnekkig onkruid te wieden. Peta reed naar hele mooie plekjes waar wij zelf ook nog nooit waren geweest.
Op een zaterdagavond was er een “star-gazing night”, een avondje sterren kijken georganiseerd door de gemeente. Een mega-sterrekijker was opgesteld en na de gebruikelijke “broodjes worst” werd een begin gemaakt wet wat uitleg. Omdat het hier vrij donker is de melkweg goed zichtbaar evenals de vele sterren. De meest bekende sterrencombinatie hier is de “Southern Cross” de sterrencombinatie die ook op de Australische vlag voorkomt. Een van die sterren zijn eigenlijk twee sterren die om elkaar heen draaien. Met het blote oog niet zichtbaar maar de telescoop heel duidelijk. Ook konden we Saturnus en de ringen er omheen goed zien. Het geheel was erg interessant, jammer dat het zo’n koude avond was. We hebben nog wel wat foto’s gemaakt maar de mannen met de professionele camera’s met sluitertijden van 5 minuten daar kunnen wij niet aan tippen natuurlijk. Maar het was heel intressant en verbazingwekkend wat een mooie kleuren die sterrren en planeten hebben. Vervolgens was Johan aan de beurt om een tripje naar het park te maken deze keer met Jeff. Ongeveer het zelfde rondje, zelfde mooie (nieuwe) plekjes en als hoogte punt een ontmoeting met een Thorny Devil. Het beestje ziet er angstaanjagend uit met zijn stekels maar beweegt zich slechts heel langzaam voort, tijd genoeg dus om foto’s te maken. De Thorny Devil leeft uitsluitend van mieren en gaat vaak gewoon op een mierenspoor staan om zijn buik vol te eten. Alhoewel deze Devil in redelijk grote getale voorkomt in Shark Bay was dit pas de eerste keer dat Johan deze heeft gezien. In de maand september kwam ook de “race Piet” (nou ja brokkenpiloot voor de insiders) nog voorbij om ons al vroeg te voorzien van perpernoten en strooigoed en nog een dus vol andere leuke en nuttige hebbedingetjes. Een onverwachte en vroege Sinterklaas voor ons, dank u Sinterklaasje!! De werkzaamheden bij de homestead zitten er inmiddels weer op, terug naar ons “vaste” huis dus, maar niet voor heel lang want we gaan er weer even een paar weken tussen uit!
Klik hier voor de foto's
Diegenen die bij ons zijn geweest kennen het zeker i.v.m. de 4wd trip die we met iedereen daar naar toe hebben gemaakt. Een gedeelte van de homestead is toegankelijk voor het publiek. Dit is met name het het gedeelte waar de schapen werden geschoren en waar het personeel woonde. Ook is er op het terrein een “hot-tub”. Een groot bad wat wordt gevoed door een natuurlijke warm water bron, vanuit zo’n 500m onder de grond. Het water komt met een temperatuur van ongeveer 40 graden in de hot-tub. Dit bad is erg populair bij de bezoekers van het park.
De taken als hosts zijn erg gevarieerd. Poorten en schuren open maken, de hot-tub schoonmaken evenals als toilet en BBQ, onkruid wieden, tuinen sproeien, de boel schoon en opgeruimd houden. Je kunt je de hele dag bezig houden. Dat hoeft echter niet want als het te warm wordt dan moet je gewoon stoppen en kun je bijvoorbeeld uittesten of de hot-tub wel de goede temperatuur heeft, een soort kwaliteitscontrole dus. Nou dit hebben we veelvuldig gedaan natuurlijk!
Daarnaast is er ook nog het serieuzere werk. Checken of iedereen wel heeft betaald voor de toegang tot het nationale park. Dit is eenvoudig te controleren middels een “permit” die achter de voorruit zichtbaar moet zijn. Als die niet zichtbaar is stop je een waarschuwing onder de ruitenwisser en noteert het kenteken. In nationale parken zijn huisdieren niet toegestaan en toen we net terug kwamen uit Denham stopte er een auto achter ons met een hond er in. We hebben ze dus vervolgens gewezen op het feit dat honden niet zijn toegestaan (ze waren maar liefst 3 borden die je hier op attenderen voorbij gereden) in het Nationale Park. Uiteraard kwamen de vragen waarom niet? En wat als we het toch doen? Ten eerste liggen in het hele park baits (giftige worstjes) die de wilde katten en vossen moeten doden, ook honden gaan er aan dood. Honden verstoren, net als de katten en vossen de wildstand. Veel oorspronkelijke dieren van deze omgeving zijn verdreven door de katten, vossen en ook konijnen. Zo’n 20 jaar geleden is er het “Project Eden” opgezet met als doel de “indringers” te verjagen en het oorspronkelijke wildleven weer uit te zetten. Als mensen toch het park ingaan met een huisdier dan staat er een hoge boete te wachten en het huisdier kan in beslag worden genomen. Deze mensen waren echter zo verstandig om de hond naar huis te gaan brengen. De eerder genoemde hot-tub is om heerlijk te ontspannen en te genieten. Het water van de hot-tub wordt continu ververst en het overtollige water loopt weg via een pijp naar een meertje waar de vogels, Emus en kangaroos zich vervolgens kunnen uitleven. Het is dus niet de bedoeling dat je je zelf daar gaat wassen met zeep en shampoo! Toen wij beiden echter op een ochtend even de kwaliteit van het water aan het testen waren kwamen daar doodleuk 4 “heren” aan met zeep en shampoo. Waarop wij ze dus duidelijk hebben gemaakt dat dit niet de bedoeling was. Er is daar een (koude)douche, die kun je gebruiken. Ze vonden dit belachelijk, ze kwamen hier al 20 jaar en deden dit dus duidelijk vaker! Wij hebben inmiddels wel gemerkt dat vaak kinderen en de jongeren de schuld krijgen maar hebben ervaren dat de ouderen hier vaak het arrogantst zijn. Maar gelukkig zijn de meeste mensen die we tegenkomen erg aardig, geinteresseerd en vol lof over de vrijwilligers. Velen willen dan ook weten hoe je je hiervoor kunt opgeven. Wilanda is ook een dag met ranger Peta het park in geweest om de toiletten en BBQ’s aldaar schoon te maken, te controleren op “permits” en wat hardnekkig onkruid te wieden. Peta reed naar hele mooie plekjes waar wij zelf ook nog nooit waren geweest.
Op een zaterdagavond was er een “star-gazing night”, een avondje sterren kijken georganiseerd door de gemeente. Een mega-sterrekijker was opgesteld en na de gebruikelijke “broodjes worst” werd een begin gemaakt wet wat uitleg. Omdat het hier vrij donker is de melkweg goed zichtbaar evenals de vele sterren. De meest bekende sterrencombinatie hier is de “Southern Cross” de sterrencombinatie die ook op de Australische vlag voorkomt. Een van die sterren zijn eigenlijk twee sterren die om elkaar heen draaien. Met het blote oog niet zichtbaar maar de telescoop heel duidelijk. Ook konden we Saturnus en de ringen er omheen goed zien. Het geheel was erg interessant, jammer dat het zo’n koude avond was. We hebben nog wel wat foto’s gemaakt maar de mannen met de professionele camera’s met sluitertijden van 5 minuten daar kunnen wij niet aan tippen natuurlijk. Maar het was heel intressant en verbazingwekkend wat een mooie kleuren die sterrren en planeten hebben. Vervolgens was Johan aan de beurt om een tripje naar het park te maken deze keer met Jeff. Ongeveer het zelfde rondje, zelfde mooie (nieuwe) plekjes en als hoogte punt een ontmoeting met een Thorny Devil. Het beestje ziet er angstaanjagend uit met zijn stekels maar beweegt zich slechts heel langzaam voort, tijd genoeg dus om foto’s te maken. De Thorny Devil leeft uitsluitend van mieren en gaat vaak gewoon op een mierenspoor staan om zijn buik vol te eten. Alhoewel deze Devil in redelijk grote getale voorkomt in Shark Bay was dit pas de eerste keer dat Johan deze heeft gezien. In de maand september kwam ook de “race Piet” (nou ja brokkenpiloot voor de insiders) nog voorbij om ons al vroeg te voorzien van perpernoten en strooigoed en nog een dus vol andere leuke en nuttige hebbedingetjes. Een onverwachte en vroege Sinterklaas voor ons, dank u Sinterklaasje!! De werkzaamheden bij de homestead zitten er inmiddels weer op, terug naar ons “vaste” huis dus, maar niet voor heel lang want we gaan er weer even een paar weken tussen uit!
Klik hier voor de foto's
1 opmerking:
Wat een leuke foto's. En een expositie, wauw 😉
Een reactie posten