Februari 2015

Ja alweer een maand voorbij gevlogen. Allereerst zijn we 2 weken in Denham geweest. Ons eigen huis is nog verhuurd dus we hebben 2 weken doorgebracht bij Oceanside Village. Toch bekend terrein dus. Er waren een aantal verbeteringen en vernieuwingen aangebracht zo dicht aan zee blijf je toch altijd onderhoud plegen! Alhoewel het er op het oog allemaal wel goed uitzag meenden wij toch een wat “mindere puntjes” te ontdekken maar hierbij hebben wij waarschijnlijk wel een extra kritisch oog en zullen het dingen zijn die de doorsnee vakantieganger niet zo snel zal opmerken. Toen we de 1^e avond even een frietje gingen eten en een hamburger bij cafe Azure bleek dat we al gespot waren. Ze hadden onze motorhome al voorbij zien komen. De eigenaren hadden hun zaak al voor ons te koop staan en zijn het nog niet kwijt en wij per 1 maart al weer 3 jaar. Ze lopen een beetje op hun tandvlees maar ze hebben besloten om maar wat vaker te sluiten en met vakantie te gaan. We hebben natuurlijk een beetje de toerist uitgehangen en bij vele mooie plekjes weer even wezen kijken. Ook zijn we nog naar Monkey Mia geweest. Wilanda had zich namelijk al helemaal verheugd op altijd een lekker ontbijtje: scrambled egss met zalm. Helaas! De uitgebreide ontbijtkaart was vervangen door een ontbijtbuffet. Op het menu stond verder alleen nog een croissant ham-kaas of een bacon en egg burger. Dat viel even tegen! Verder hebben we in Denham vele bekenden gezien en even bijgekletst. Wilanda is naar de handwerkclub geweest en we zijn beiden wezen bowlen natuurlijk. Ook werd door de huurder van ons huis nog een BBQ georganiseerd waarbij ze nog wat meer bekenden hadden uitgenodigd. We een beetje vreemd, een BBQ in je eigen huis, maar je hoeft niets te doen en een ander kookt en bakt. Wel makkelijk! Het was een gezellige avond. We hebben tevens wat overtollige spullen in de opslag gedaan in ons huis, het is verbazingwekkend hoeveel spullen je verzamelt onderweg. Op Valentijnsdag zijn we ook weer eens bij “The Old Pearler” wezen eten en hebben we weer onze favoriete sea-food platter genuttigd. De twee weken waren echt zo om, leuk om zoveel bekenden weer te hebben gezien. We weten nog niet wanneer we weer terug zullen keren maar in oktober 2016 moeten we in ieder geval Denham weer aandoen. Dan is het namelijk 400 jaar geleden dat Dirk Hartog voet op Australische bodem (het huidige Dirk Hartog Eiland) heeft gezet. En zoals bekend natuurlijk was dat de eerste VOC schipper die voet op Australisch grondgebied heeft gezet en daarvan bewijs heeft achtergelaten. Hij heeft namelijk een tinnen bord met en inscriptie achtergelaten op de noordpunt van het eiland. Dit originele tinnen bord hangt nu overigens in het rijksmuseum in Amsterdam.  In 1606 waren en ook al Nederlanders bij Cape York aan land geweest maar hebben daar geen bewijs van achtergelaten dit blijkt alleen uit de oude scheepsjournalen. Het moet een waar spektakel worden in 2016 dus we zullen zeker van de partij zijn! Van Denham zijn we weer naar Geraldton gereden voor de noodzakelijk boodschappen en vervolgens door naar de boerderij in Northampton. Hier was weinig veranderd dus we waren zo door het takenpakket heen, en konden we genieten van een heerlijke “roast” die Tim in de oven had klaar staan. Werd er zomaar weer voor ons gekookt. De volgende dag hebben we Tim en Margaret naar het vliegveld gebracht en was het weer onze taak om de boerderij te runnen! Deze keer moesten we ook op de honden Harry en Tolly passen. Het zijn 2 German Pointers in Nederland bekend als Duitse Staanders. Het zijn jachthonden en hebben veel beweging nodig. Gelukkig hebben ze hier de ruimte! Ze zitten achter alles aan wat hier niet thuis hoort maar de kippen, eenden en ganzen hier laten ze met rust. En ja op de boerderij kunnen er altijd onverwachte dingen gebeuren dat we een paar muizen hebben gevangen is nog tot daar aan toe. Maar dat je s’ochtends wakker word en de 2 paarden op de veranda staan is toch iets anders. Een emmer voer deed wonderen dus we hebben ze zo naar een poortje meegenomen terug naar de wei, maar het stockpaard ging niet door de kleine poort, daarvoor moesten we eerst de grote poort openmaken. En dan nog uit zien te vogelen hoe die nou in godsnaam uit de wei konden komen. We vonden al snel een openstaand klein poortje aan de zijkant van de tuin maar verder niets. De eigenaren maar gemaild dat we verder geen opening in de  omheining hadden gevonden of hun nog n idee hadden waar ze eruit gegaan konden zijn. Tja, dat antwoord kwam meteen, ze kunnen dat bewuste poortje openmaken! Er moest eigenlijk een touwtje om zitten! Volgende maand hebben we weer wat meer “reis-verhalen” te vertellen en ontmoeten weer “oude bekenden”.
Klik hier voor de foto's