Januari 2015

De maand Januari is voorbij gevlogen. We hebben het grootste gedeelte van de maand op de boerderij doorgebracht. “Ons” eendje heeft het helaas niet gered, na 2 weken vonden we hem ’s-morgens dood in de kooi. Mogelijk heeft de hitte hierbij een rol gespeeld want het was een paar dagen tegen de 50 graden. Er was ook uitbreiding bij de kippen met 4 kuikens. Wat zijn die klein en wat groeien die hard. Ook deze hebben we samen met moeder kip voorlopig in een apart hok gezet en deze hebben het wel overleefd.Tussen 8 en half 9 ’s-avonds moesten de beesten in het hok en de deur op slot. De meesten weten dit zelf goed te vinden maar de ganzen zijn wel eens een beetje eigenwijs en moeten dan een handje worden geholpen. Op een avond kwamen alle ganzen rond 7 uur aangelopen met flink kabaal in de voortuin waar ze helemaal niet mogen komen. Wij ze dus teruggestuurd en begeleid naar het hok. Maar ze gingen er beslist niet in. Op een gegeven moment was duidelijk waarom! Er hield zich een vos schuil nabij het hok! Een paar stenen deed wonderen en hij zette het op een vluchten. Nou ja, hij ging zich iets verderop verschuilen maar Wilanda is hem gewoon net zo lang blijven volgen tot hij opgaf en verdween. We konden geen verdere schade ontdekken maar eerlijk is eerlijk met zoveel kippen en ganzen en eenden mis je er niet zo snel een. Nadat de vos was verdwenen gingen de ganzen weer zonder problemen het hok in. De kippen voelden zich in ieder geval helemaal op hun gemak bij ons. Het aantal eieren wat we moesten rapen steeg in een paar weken van 6-7 per dag tot 10-12 per dag. Een aantal eieren konden we aan vrienden van de eigenaren geven maar die gaven aan oh nee, toch zeker niet weer eieren maar er bleef natuurlijk nog teveel over. Gooi maar over de schutting als je teveel eieren hebt hadden ze al gezegd maar dat is natuurlijk zonde. Toen we naar Geraldton gingen om wat boodschappen te doen gingen we koffie drinken bij geocaching-vrienden en dus hebben we voor hun maar 3 doosjes eieren meegenomen. Dat vonden dat wel wat en we kregen 3 net gevangen en schoongemaakte vissen hier voor terug. Goede ruil dachten wij! We zijn in Northampon elke week 2 x wezen bowlen en dit was erg gezellig. Wilanda heeft nog wat kook en bakkunsten vertoond en zodoende hebben we nog lekker kunnen genieten van een zelfgemaakte kerststol en cheesecake. Ook maakt Wilanda tegenwoordig zelf yoghurt, dit is ook voor onderweg erg handig en heel smakelijk. Verder hebben we nog wat rondgereden in de buurt en zijn naar Port Gregory en Horrocks Beach geweest. Niet dat we veel hebben gedaan want daar was het te heet voor maar we hebben wel Pink Lake eens van de andere kant bekeken en deze kant lijkt veel rozer! Voor we het wisten waren de eigenaren van de boerderij al weer terug en zat onze tijd er op. Wel werden we gelijk gevraagd voor nog 2 weken in februari en 2 weken in juli. We gaan dus nog een paar keer boerderijtje spelen! Van Northampton zijn we langzaam richting Denham gereden en onderweg hebben we nog een paar dagen gekampeerd bij Tamala station. Dit is een boerderij met heel veel kampeerplekken en we waren de enige kampeerders dus we mochten kiezen. En omdat we officieel nog steeds in Denham wonen mogen wij hier gratis kamperen. Tamala station ligt aan de “Useless Loop” road richting Steep Point en is een werkende schapen farm / boerderij met een omvang van 1.2 miljoen vierkante kilometer, voor Australische begrippen klein dus. De Damara schapen lijken op kleine geiten met een lange staart en zijn uitermate geschikt voor het droge en hete klimaat en hebben weinig water nodig om te overleven. Ook hoeven deze schapen niet geschoren te worden. We hebben 4 dagen gekampeerd bij Tamala Station op een mooie campeerplek direct aan het strand. Van Tamala Station zijn we naar huis gereden waar we even rondkijken en met deze en gene bijkletsen voordat we weer terug richting Northampton vertrekken.
Klik hier voor de foto's van deze maand