Van de kust bij Hervey Bay zijn we weer wat het binnenland ingegaan. Onze
volgende bestemming was Sharyn en Ralph. Zij woonden tot 2 jaar geleden in
Denham en zagen via Facebook dat we “in de buurt” waren dus nodigden ons uit om
daar te verblijven. Zo’n uitnodiging slaan
we natuurlijk niet af. We hebben lekker bijgekletst en geroddeld natuurlijk.
Tevens lekker gegeten en de nacht op hun “landgoed” van 2 ha doorgebracht
tussen de honden, geieten en kippen. Het was erg gezellig. Zij gaven ons tevens
het telefoonnummer van Vicki en Hans, vrienden van hun, die ook in Denham
hebben gewoond en bij ons hebben gewerkt bij Oceanside Village als
personeelslid nummer 2 en 3. Maar een uur rijden bij hun vandaan. Eerst maar
even gebeld en we waren van harte welkom. Wederom blijven overnachten op hun
“landgoed” deze keer van 3 ha met een eigen bos en vijver. Weer erg gezellig en
lekker bijgekletst. Hierna waren we weer op ons zelf aangewezen maar bij Hans
en Vicki hebben we weer water opgevuld, en verse eieren gekregen dus we konden
weer vooruit. Van daar zijn we naar de Bunya Mountains gereden. Vele stijle
hellingen en smalle wegen dwars door het regenwoud. Op bijna 1200m hoogte lag
een mooie campground. Omdat het een National park is moet je hier $5 per
persoon per dag betalen maar met gewone toiletten en een hete douche is dat ook
een koopje. Op en rond de campsite waren vele kangaroes aanwezig. Het was
paringstijd en dat betekende oppassen, want als een mannetje er klaar voor is
rent hij alle vrouwtjes als een gek achterna en als je niet oppast springen ze
je zo om. Als automobilist moet je dan een heuze noodstop maken zoals een
ranger merkte toen hij net het terrein op wilde rijden. Verder waren er vele
brutale, bijna tamme vogels en papegaaien. Je kunt goed merken dat ze aan
mensen gewend zijn, ze zitten zo op je stoel of zelfs op tafel. We zijn hier 2
nachten gebleven en op zaterdag ochtend weer vertrokken. Er was vrijdagavond
een invasie van mensen met tenten aangekomen, zo te zien voor een familie uitje
of zo. Zo zijn we verder het binnenland ingereden en de mensen die we
tegenkwamen werden steeds vriendelijker. In 1 dorpje hadden we gezocht naar een
geocache en toen werd ons gevraagd door een ouder stel of we even met ze wilden
praten. Ze zagen zoveel mensen hier stoppen en daarna weer vertrekken, daar
wilden ze toch het fijne van weten. We hebben maar gezegd dat we dachten dat er
bij deze picknickplaats een toilet was wat niet het geval was. Natuurlijk
wilden ze weten waar we vandaan kwamen en waar we naartoe gingen en hadden nog
een aantal leuke tips voor ons. In het dorpje Millmerran iets verder op hebben
we 2 nachten gekampeerd op het dorpsplein. Er stonden nog een aantal
kampeerders maar iedereen zat binnen. Het was lekker weer en wij zaten dus
buiten toen er een auto aan kwam met een man die ff een praatje met ons wilde
maken want hij was maar alleen en de pub was nog niet open. Hij was nog maar net weg toen de
volgende aankwam. Die vertelde ons een en ander over de omgeving en wij waren
op een aantal plaatsen geweest waar hij ook was geweest dus de fotoboeken van
hem kwamen te voorschijn. Hij zat al weer in de auto klaar voor vertrek toen
hij weer uitsapte en zei: “ik heb nog iets voor jullie”. Uit zijn kofferbak
haalde hij een “damper” een zelfgebakken brood, gebakken in een campoven op een
houtvuur. Echt heel erg aardig en het smaakte erg lekker maar was wel veel
machtiger dan het “normale” brood. Weer een dorpje verder waar we kampeerden
kwam een dorpsbewoner even met ons praten. Hij gaf ons wederom een aantal tips
voor een mooie route. En zo kwamen we terecht bij een heuse gletsjer bij Rocky
Creek. Nee er is geen ijs (meer) te zien maar het gaat om een gletsjer uit de
Carboniferous periode, ongeveer 290 miljoen jaar geleden. Omdat daar ook een
campeerplek was hebben we daar de nacht doorgebracht en ondanks dat er geen ijs
was in de gletsjer was het er wel ijskoud in de nacht. De volgende dag zijn we
doorgereden naar Mt Kaputar NP om daar “Sawn Rocks” te bekijken. Deze op, vijf
en zes hoekige, op orgelpijpen lijkende rotsen, lijken met een zaag te zijn
bewerkt. Ze zijn hoog maar zitten ook nog eens ongeveer 60m diep in de grond.
Deze vorm is ontstaan door de snelle afkoeling van lava en zijn slechts 21
miljoen jaar oud. Het geheel lijkt een beetje op de “Giant Causeway” of
Stepping Stones” die we ooit in Ierland hebben gezien, alleen komen die maar
net uit de grond. Wilanda dacht dat het misschien wel precies aan de andere
kant van de wereld was. Vervolgens hebben we ons naar Narrabri begegevn waar de
rally op maandag van start zou gaan. We kwamen lekker vroeg aan op vrijdag dus
we dachten dat we wel een van de eersten zouden zijn. Nou niet dus. Narrabri
was overspoeld met campers, er waren er echt al honderden. Je kon op 3 plaatsen
camperen en wij hebben voor een rustige stek gekozen. Op maandag hebben we
eerst gewassen en water opgevuld en toen we aankwamen bij het terrein waar de
rally werd gehouden konden we gelijk inchecken. Om 8 uur ’s-morgens stond er
een hele grote rij voor de poort. Na het opzetten van de camper even kennis
gemaakt met de buren. Bleken ook nog Nederlanders te zijn die in 1956 naar
Australie zijn gekomen en ze spraken nog goed Nederlands. En het waren niet
zomaar Nederlanders! De achternaam: Bauer en ja hoor nog familie van Fransje
ook!
Wilanda heeft zich met name beziggehouden met creatieve zaken, schilderen en een kertsbal versieren, en Johan heeft wat seminars gevolgd en gebowld. We hebben een kookdemomnstratie bijgewoond van een heuze “master chef” die een Thaise salade en een hele grote Paella maakte, een pan van ongeveer 1.5 m doorsnee. We mochten ook proeven, en gezien het gehalte uien, de hele bodem was bedekt, had Johan dus een dubbele portie! Verder zijn we nog naar de markt geweest en hebben we uitleg gehad over de katoenteelt die daar in de buurt veel wordt verbouwd. Er waren ook nog een aantal klassieke auto’s te zien evenals echte oude caravans waarvan sommige nog regelmatig worden gebruikt. Het entertainment in de avond was voornamelijk Rock en Roll, iets waar nogal wat commentaar op was omdat het allemaal een beetje het zelfde was. Op vrijdagavond was er nog een feestavond met als thema: Gangsters. Erg gezellig. Al met al was de rally interessant maar vooral gericht op de oudere deelnemers maar de bedoeling is om dit te gaan veranderen. Voor 2015 staat er een mega rally gepland van zo’n 2000 motorhomes waarbij men ook de jongere generatie meer bij wil betrekken. We wachten af.
Klik hier voor de foto's
Wilanda heeft zich met name beziggehouden met creatieve zaken, schilderen en een kertsbal versieren, en Johan heeft wat seminars gevolgd en gebowld. We hebben een kookdemomnstratie bijgewoond van een heuze “master chef” die een Thaise salade en een hele grote Paella maakte, een pan van ongeveer 1.5 m doorsnee. We mochten ook proeven, en gezien het gehalte uien, de hele bodem was bedekt, had Johan dus een dubbele portie! Verder zijn we nog naar de markt geweest en hebben we uitleg gehad over de katoenteelt die daar in de buurt veel wordt verbouwd. Er waren ook nog een aantal klassieke auto’s te zien evenals echte oude caravans waarvan sommige nog regelmatig worden gebruikt. Het entertainment in de avond was voornamelijk Rock en Roll, iets waar nogal wat commentaar op was omdat het allemaal een beetje het zelfde was. Op vrijdagavond was er nog een feestavond met als thema: Gangsters. Erg gezellig. Al met al was de rally interessant maar vooral gericht op de oudere deelnemers maar de bedoeling is om dit te gaan veranderen. Voor 2015 staat er een mega rally gepland van zo’n 2000 motorhomes waarbij men ook de jongere generatie meer bij wil betrekken. We wachten af.
Klik hier voor de foto's
Geen opmerkingen:
Een reactie posten