November 2013

Na de rally in Narrabri zijn we weer teruggekeerd naar Surfers Paradise. We hadden namelijk een kleine schade aan de camper, Johan nam de bocht iets te scherp. We hebben onze intrek weer genomen op je kunt wel zeggen “onze vaste plaats”. Wilanda is een dagje met een paar dames naar Brisbane geweest naar een “Tatting” (Nederlands: Frivolite) bijeenkomst. Een van de dames die Wilanda tijdens de rally had ontmoet was daar ook druk mee bezig en die had Wilanda uitgenodigd. Deze dames komen 1x per maand bijeen, en krijgen elke maand een “werkstuk” uitgelegd wat ze dan zelf kunnen maken.  Deze keer was dat een kerstengel. Tevens was er deze maand het inleveren van het jaarlijkse werkstuk dit jaar was gekozen voor kerstdecoratie. Zeer verrassend wat er allemaal gemaakt was. Het was een gezellige dag en Wilanda heeft veel nieuwe ideetjes opgedaan en als beginneling een nieuwe techniek geleerd. Verder hebben we bingo gespeeld bij de RSL club waar we een paar leuke prijzen hebben gewonnen. Johan was al een tijdje bezig met het online pokeren en nu deed zich de gelegenheid voor om mee te doen aan een toernooi bij de RSL club. De 1^e keer werd hij 5^e en won $20. De 2^e keer werd hij 2^e en won hij $100 maar het was vooral erg leuk! Begin November kregen we van diverse kanten reacties dat we gesignaleerd waren in “The Wanderer”. Dit is het clubblad van de CMCA (60.000 leden) voor camperbezitters in Australie. En daar stonden wij in met een interview en foto. Klik hier voor het artikel. Toen onze camper weer klaar was zijn we uiteraard weer op pad gegaan. Allereerst naar Byron Bay, dit is het meest oostelijke plekje van Australie en als je zelf aan de meest westelijke kant woont mag je dat natuurlijk niet missen! Het was supertoeristisch en de schoolies waren net begonnen we zijn dus niet lang gebleven. Maar goed ook want de volgende dag zagen we op het nieuws dat er hagelstenen zo groot als tennisballen waren gevallen nadat wij vertrokken waren. Even ter informatie, schoolies dat zijn de net afgestudeerde studenten die dan vaak voor het eerst zonder pa en ma op vakantie gaan, en die vaak ook net de leeftijd hebben dat ze alcohol mogen drinken. (18 jaar dan mag je hier pas alcohol drinken en de leeftijd wordt streng gecontroleerd). Om even aan te geven hoe erg sommige zich hier misdragen; het appartementen complex waar wij normaal gesproken vertoeven, sommeert iedereen te vertrekken. Vaste appartement bewoners gaan op vakantie of naar familie maar het complex is leeg zodat er alleen maar schoolies zijn. Om problemen te voorkomen is er tijdens die 2 weken zelfs security ingehuurd en moeten de ouders per student maar liefst een borg van $1000 betalen!  Omdat het slechte weer aanhield zijn we via het binnenland richting Canberra gegaan. Zoals jullie allemaal weten natuurlijk, de hoofdstad van Australie. Wilanda haar paspoort verloopt namelijk 1^e helft van 2014 en ja als we dan toch in de buurt zijn van de Nederlandse ambassade kunnen we dat maar beter gelijk opnieuw aanvragen omdat we nu niet weten waar we over een paar maanden zijn en dan moeten we misschien weer moeilijk doen om het aan te vragen. Vervolgens zijn we naar de Royal Mint geweest. Hier wordt het Australische muntgeld geslagen. Je kunt van bovenaf het hele proces zien inclusief de bakken met munten die blanco worden aangeleverd en vervolgens worden geslagen met de bijbehorende waardes en tekens. Er is ook een museum met de historie van het geld in Australie. Het eerste geld op Australische bodem was: Nederlands! Voor de west kust van Australie zijn veel VOC schepen vergaan (waaronder “De Vergulde Draak” en die hadden veel munten bij zich en er zijn er velen aangespoeld. De eerste schijnen zelfs gevonden te zijn door (toenmalig) een inwoner van Denham in de jaren 1960. Er moeten er ook nog genoeg op de zeebodem liggen trouwens. Vervolgens zijn de Spaanse Dollars geintroduceerd en door de schaarste aan munten heeft men een mooi rond gat in de nogal grote munt gemaakt en zo maakte men van 1 munt gewoon 2 munten. Deze Dollar kreeg de bijnaam Holey Dollar vanwege het gat (hole) in de munt. Er lagen ook enkele olympische medailles van de spelen in Sydney 2000 in de vitrine. Bijzonder is dat de bronzen medailles allemaal zijn gemaakt van 1 en 2 dollarcenten die uit de roulatie zijn gehaald. Verder hebben we geleerd dat de gouden medailles eigenlijk zilver zijn met een laagje goud (7%) er over. In Canberra hebben we ook nog familiebezoek gehad. Tot voor kort hadden we geen familie hier wonen maar Sharon, de dochter van Johan zijn nicht Jacqueline is hier begin november als au-pair gekomen. Omdat het ons wel erg leuk leek om elkaar te ontmoeten (wij hebben Sharon als baby / peuter) voor het laatst gezien hebben we bij ons op de camping afgesproken. Sharon is nu bijna een maand hier en heeft al diverse cultuurverschillen opgemerkt die wij (bijna) allemaal herkenden. Na haar periode als au-pair wil ze graag gaan rondreizen en hiervoor hebben we haar nog wat tips gegeven. Het was erg gezellig en de middag vloog voorbij. Toch wel bijzonder om elkaar zo te ontmoeten! Vanuit Canberra zijn we via Cooma naar de Snowy Mountains gereden. Onderweg hebben we een tussenstop gemaakt bij “The Christmas Barn”, de grootste kerstartikelen winkel die we ooit hebben gezien. Alle kleuren van de regenboog, echte ouderwetse glazen ballen, levengrote kerststallen en zelfs een delfts blauw kerststalletje. We hebben de sneeuw alleen in de verte gezien, en dat is maar goed ook want de nacht temperaturen daalden hier nu al tot slechts 2 graden, oftwel: berekoud! We hebben ons kacheltje dus maar weer eens aan gehad. Het was een hele mooie toerischtische maar rustige route. Het lijkt een beetje op het gebied Oostenrijk / Zwitserland. We hebben weer een paar mooie campeerplekken kunnen vinden en omdat het wintersport seizoen voorbij is was het overal rustig. Wintersport? Jazeker, met bijbehorende stoeltjesliften, skihuur, afdalingen en overal accommodatie en eet en drinkgelegenheden. In de Snowy Mountains wordt heel veel stroom opgewekt d.m.v. waterkracht, dit natuurlijk om dat er een overvloed is aan water, mede door de smeltende sneeuw. Hiervoor zijn in de jaren 50 hele dorpen verhuisd omdat de oude locaties onder water zouden komen te liggen in de vele bassins om het water op te vangen. We hebben bij zo’n centrale rondgekeken en het is een indrukwekkend gezicht. Hiervandaan zijn we doorgereden naar Tawonga / Mount Beauty. Hier wonen David en Margaret die we eerder dit jaar hebben ontmoet. Ze waren zelf pas net thuis van hun 7 maanden rondreis maar dat mocht de pret niet drukken. Ze hebben ons een en ander van de omgeving laten zien en wij hebben ze ook het geocachen uitgelegd. Ze vonden het erg leuk maar vooral ook interessant. Vandaar zijn we verder gereden naar Glenrowan bekend van de Australische Bushranger Ned Kelly , zie: http://en.wikipedia.org/wiki/Ned_Kelly.
Klik hier voor de foto's van November.