Het is winter!

De vader en moeder van Wilanda zijn goed aangekomen in Denham nadat Wilanda ze had opgehaald bij het station in Geraldton en eerst een dagje “shop untill you drop” te hebben meegemaakt. Waren ze eerst verbaasd dat we zo’n grote auto hadden, toen ze uit Geraldton vertokken zaten ze krap tussen alle boodschappen. Wilanda had namelijk de meeste schappen volledig geplunderd. Na een paar dagen acclimatiseren en bijslapen hebben we ze natuurlijk aan het werk gezet. Hier onkomt niemand aan het werk op Oceanside Village, Antoinet kan erover mee praten! Pa de oude lakens knippen, deze kunnen nog prima dienst doen als poetsdoeken, en ma handdoeken vouwen. Vervolgens tafels en stoelen in de olie zetten en diverse andere klusjes. Als compensatie mogen ze dan even skypen met het thuisfront. Deze maand hadden we ook voor het eerst een busreis op bezoek. Een 28 tal oudjes die gezellig op reis zijn en zo 18 (van de 22) villas bezetten voor 2 dagen. Nieuw voor ons was, dat we ook ontbijt moesten serveren. Het onbijt bestond uit 4 sneetjes brood, muesli, melk, bakje fruit, jam, boter en een flesje jus d’orange. Met hulp van Pa en Ma was dit vliegensvlug geserveerd terwijl de oudjes uit dineren waren. Gewoon in de koelkast zetten en de volgende dag “zelfbediening”. Was wel leuk om te doen en sommigen hadden echt alles op terwijl anderen nagenoeg niets hadden gegeten. Toen de oudjes vertrokken kregen we naast diverse complimentjes natuurlijk nog wat “tips” aangereikt. Een dame was namelijk verbolgen dat we geen paraplu’s hadden uitgedeeld. De dagen ervoor hadden ze namelijk enkel regen gehad en terwijl ze hier waren natuurlijk 2 dagen prachtig weer hadden! Johan’s verklaring was heel simpel: het regent hier nooit. Ook hebben we deze maand weer de piloten van de Air Force op bezoek gehad. Het bevalt ze hier schijnbaar goed, dit was al de 3e keer in korte tijd. Op 16 juni viel rond 18.30 uur de stroom uit. Niet alleen hier maar in het hele dorp. Gelukkig hadden we geneog kaarsen om aan een aantal gasten uit te delen. Ons diner bestond uit toastjes en soep, opgewarmd op de (gas)-BBQ. Rond 20.00 uur was de stroom weer ingeschakeld. De 17e was het natuurlijk de verjaardag van Wilanda wat weer gevierd werd met een stukje taart en ’s-avonds een etentje bij ons favoriete restaurant “The Old Pearler”. Inmiddels heeft hier de winter zijn intrede gedaan met temperaturen van overdag maar nauwelijk 20 graden en ’s-nachts 12-14 graden. Het is ook erg vochtig. Het is “zo koud” dat zelfs onze Nederlandse gasten die inmiddels aan de temperatuur gewend zijn hier, met een trui aan lopen. Gisteren hebben we dus maar zuurkool (uit blik) gegeten, zonder worst van de Hema maar met gehaktballen van de slager. Ook lekker! Met Pa en Ma hebben we diverse uitstapjes gemaakt maar hier zullen we niet te veel over vertellen (wel hebben ze beiden de dolfijnen mogen voeren) anders hebben zij straks niets meer te vertellen. Tevens kunnen we verklappen dat ze het restaurant van de Bowling Club echt wel zullen missen!! En zeker die vieze toetjes...... Oh ja, en Pa wilde best wel gaan zeevissen maar na 2x “zich niet zo lekker te voelen” tijdens andere boottochtjes heeft hij hier maar van afgezien.