Welkom op de weblog van Johan en Wilanda. Op deze weblog houden wij onze belevenissen Downunder bij.

zaterdag 24 januari 2009

Bijna alles op rolletjes

Eerst maar even een update over onze vriend Duuck. Die is nog steeds in het pension in Nederland. In eerste instantie was zijn Lepto gehalte te hoog, dit werd waarschijnlijk veroorzaakt door de inentingen die hij in oktober nog had gehad voor hij naar het pension ging. Na ongeveer een maand zou dit opnieuw worden bepaald en dan zou hij mogelijk nog net voor de Kerst weg kunnen. Een, naar ons is verteld, onwillige dierenarts weigerde echter de exportvergunning te tekenen omdat het resultaat alleen per fax binnen was en niet het origineel. Vervolgens werd alles opnieuw geprikt en leek alles in orde. Leek! Inmiddels was de verklaring van de Rabies inenting verlopen, deze is namelijk maar een jaar geldig. Ons was verteld dat hij hiervoor ook opniew zou worden geprikt maar de dierenarts had gezegd dat dit niet nodig was. Wel dus!! Toen het buro wat de export van Duuck regelt belde konden we haar wel door de telefoon heen trekken. Zo stom! Dit zag ze gelukkig zelf ook in en alle verdere kosten zijn nu voor hun rekening. Daar mee is Duuck echter nog steeds niet hier. In het ongunstigste geval moet hij nu 6 maanden in quarantaine in Australie omdat hij opnieuw is geprikt tegen Rabies. Hopelijk weten we midden februari meer. Het is voor ons een schrale troost om te weten dat hij in het pension goed wordt verzorgd en hij zelfs een vriendinnetje heeft! Na dit nieuws hadden we er een beetje de pé in, en besloten we pizza te gaan halen. Alvast telefonisch besteld dan is het zo ongeveer klaar als je het daar gaat afhalen. Komt Johan daar binnen wordt hij ontvangen met de woorden: Sorry, we doen vandaag geen pizza’s we hadden al naar jullie gebeld... Grr, dat kan er vandaag dan ook nog wel bij. Iets anders misschien? Maar ja, als je zin hebt in pizza kan een broodje hamburger je niet bekoren dus nee, dan maar even niets. Weer thuis besloten we naar Shark Bay hotel te gaan om daar te gaan eten het was nog vroeg (19.00u) dus dat kon mooi de keuken daar sluit immers om 21.00u. We bestelden 2x Chicken Kiev, kipfilet in een krokant jasje en om te beginnen champignonsoep. Na de champignonsoep kwam de Kiev, nu weten we dat het in Kiev behoorlijk koud kan zijn maar goed, het was krokant maar toen Wilanda de kip aansneed rauw van binnen. Grr, -ook dat nog- de kok erbij geroepen en er zou nieuwe kip komen, Wilanda kreeg van al deze dingen spontaan de slappe lach en toen de kok met de nieuwe chicken Kiev kwam en zich verontschuldigde omdat de vorige kip uit de DIEPVRIES kwam, en daarom niet gaar was, kwamen er 2 mensen in Shark Bay hotel niet meer bij van het lachen.
Half januari zou het hier in Denham rustig worden. Het zou zo ongeveer uitgestorven zijn! Nou, al met al is januari een drukkere maand geworden dan december. En dan de boekingen voor later in het jaar..... Een boeking van 20 dagen, een boeking van 3 villa’s voor een week, het gaat maar door. Februari en maart zijn hier traditioneel de rustige maanden zegt men. We zullen zien!
Zakelijk gaat het allemaal goed dus. Ook zijn we weer verder gegaan met verbeteren van de bedrijfsvoering. Het 2e opslaghok is nu ook geheel klaar en overal liggen nu dezelfde lakens en dekbedovertrekken. We hoeven dus niet meer na te denken en uit te sorteren. Dit maakt het leven weer een stuk makkelijker.
Marketing technisch zijn we ook aan het verbeteren geslagen. We hebben nieuwe reclameborden laten maken voor bij het informatiebord bij het begin van Denham en voor aan de Highway bij het Overlander, Billabong en Wooramel roadhouse. Het oude bord zag er niet echt fraai meer uit. En het nieuwe is in lijn met de website.We hebben nog wel erg moeten lachen toen ze waren afgeleverd. Stepanie, de dame die hier al het drukwerk etc. regelt had haar uiterste best gedaan. Het bord zag er fraai uit maar helaas ontbrak een 1 letter. Er stond tailer in plaats van trailer. En dit nadat ze eerst al nummer 9 vergeten was bij de nieuwe kamersleutels. Ze kon er niet om lachen. Wij wel en gelukkig heeft ze haar fouten snel hersteld!
Automatiserings-technisch staan we ook niet stil. (Johan kan het niet laten...). Facturen printen en faxen behoort tot het verleden die worden nu ge-e-maild.Verder hebben we contact opgenomen met de leverancier van ons on-line boekings en beschikbaarheidssysteem van Villa’s. Als we een telefonische boeking binnen krijgen moeten we deze namelijk in ons reserveringsysteem zetten en de beschikbaarheid bijwerken. En als er een online boeking binnenkomt wordt de beschikbaarheid bijgewerkt maar moeten we die weer handmatig in het reserveringssysteem zetten. Er wordt nu een koppeling gemaakt (twee kanten uit) en dat gaat ons straks weer tijd uitsparen en de foutenkans wordt kleiner (alhoewel we hier zelf nog geen last van hebben gehad).Daarnaast kregen we vandaag bericht dat de toeristen website voor West Australie (
www.westernaustralia.com) gebruik gaat maken van de boekingswebsite van Discover West, onze grootse afnemer van Villa’s op dit moment naast onze eigen boekingen. Last but not least gaat onze eigen website aangepast worden. Deze is door de vorige eigenaren zelf gemaakt maar ze weigeren om de toegang tot de site te verlenen waardoor we deze zelf niet kunnen onderhouden. Gelukkig was de oude website nog aanwezig en gaan we die nu zoveel mogelijk ombouwen naar de nieuwe stijl. Tevens waren we behoorlijk gezakt in de metingen van de verschillende zoekmachines, met name door de manier waarop de website was opgebouwd. Hopelijk weten met onze nieuwe website straks nog meer mensen ons direct te vinden.
Minder plezierig was de mededeling van Vicky en Hans (onze hulp en klusjesman) dat ze hadden besloten om niet in Denham te blijven. Hans kan hier geen vast werk vinden en ook de wind vinden ze niet zo prettig. Ze “wonen” namelijk in een caravan en met name ‘s-nachts kan het hier behoorlijk waaien en dat houdt ze uit hun slaap. Gelukkig wist ze mogelijk een andere hulp voor ons. Inmiddels is Heather dus bij ons begonnen. Ook een goede kracht alleen zij werkt liever niet elk weekend. We kijken het dus even aan en anders gaan we ook nog op zoek naar een weekendhulp.
Wilanda is inmiddels al een paar keer naar de “handwerkclub” geweest. Een vrouwenclubje dat elke dinsdagmiddag bij elkaar komt. Deze week is ze ook wezen zijde schilderen bij de Aboriginals Community. Die hier een eigen gebouw (loods van golfplaten) de deuren open en de wind zorgt dan voor verkoeling.
Over bezoekers vanuit Nederland hebben we vooralsnog ook niet te klagen. De vader en moeder van Wilanda hebben inmiddels geboekt voor mei-juni-juli. Zowel Ed en Ron Kools met de hele familie en pa Bakker hebben plannen om in Augustus te komen. Hieronder nog een paar foto’s vanuit Denham.

1 opmerking:

Anoniem zei

Hoi Johan en Wilanda,

Zo te lezen hebben jullie het best naar je zin!
Vervelend van jullie hond, ik hoop dat hij snel bij jullie aan het strand kan rondrennen.
Ik wens jullie veel succes en zorg dat je niet te hard moet werken.
Of anders houd wel een "vakantie-gevoel" vast.

Groeten uit Maren,

Stefan van Mook