Johan en Wilanda Downunder: Augsutus 2016

Deze maand begonnen we met het jaarlijkse “Bowling Carnival” in Denham. Johan was hier vorig jaar 2^e geworden met het team waar hij mee speelde maar zijn medespelers waren door overlijden en een scheiding dit jaar niet van de partij. Wilanda kon dit jaar echter weer mee doen dus we hoefden nog maar 2 andere teamleden te zoeken. De meeste teams spelen echter met dezelfde bezetting, of zoveel mogelijk, als waar ze vorig jaar mee speelden maar er kwam nog een echtpaar uit Perth die graag wilden meespelen dus een nieuw team was gevormd. Natuurlijk moesten we even aan elkaar wennen qua speelstijl en onze teamleden moesten vooral wennen aan de ‘Green”. Wij spelen hier op echt gras maar “down south” spelen ze overal op “synthetic”. Ondanks dat we goed partij gaven verloren we nipt en wisten we er in ieder geval nog 1 gelijk spel uit te slepen, en dat was niet tegen de minste tegenstanders. Al met al een geslaagd toernooi voor Denham maar helaas dit jaar met lege handen naar huis. Verder waren we naar Geraldton geweest en helaas hebben we daar voor de eerste keer sinds we auto’s hebben te maken gehad met inbraak. De zijruit aan de passagierskant was ingeslagen. Dat betekende dus vooral glas, glas en nog eens glasstukjes overal in en aan de zijkant van de auto. Het enige wat eruit was was de breitas van Wilanda, als je lange stukken moet rijden is het wel wat om bezig te blijven en met een project voor de crafters, voor einde van het jaar, kan in de reistijd van ongeveer 4uur toch wat gedaan worden. Voor de dieven had het geen waarde maar die zagen waarschijnlijk de wol en naalden en dachten waarschijnlijk dat er ook geld in zat. Helaas voor hen geen geld, dus een paar meter verderop lag de tas met inhoud. Volgens enkele mensen in Geraldton is de criminaliteit daar aan het toenemen en met name door de “ICE” verslaafden die alleen maar op zoek zijn naar geld om weer te kunnen scoren. En ja voor ons betekende dit nog een nacht in Geraldton blijven want autoruiten lees voorruiten die zijn er wel op voorraad maar zijruiten helaas niet. Dus wat boodschappen gedaan maar niet veel want het voelt niet echt goed boodschappen in de auto, de auto op slot wat je uit routine gewoon doet maar om iets uit de auto te halen reik je gewoon door het open raam. Heel bizar.
Qua werk had Johan deze maand aardig wat te doen. Een nieuwe douchedeur, 2 security deuren, ruit vervangen, wat wieltjes vervangen, aluminium reparatie, sloten vevrangen, kortom van alles wat. En tussen de bedrijven door nog even de trailer wat opgekalefaterd, die zag er toch wel een beetje roestig uit en heeft nu weer een fris groen kleurtje.
Ook hebben we regelmatig “gecorrespondeerd” met Pim en Mariette (vrienden/oud collega) die deze maand in Melbourne zijn neergestreken en niet voor vakantie deze keer. Nou Pim dan in ieder geval, Mariette is weer “even” terug naar Nederland en komt midden oktober definitief naar Melbourne, of beter gezegd: naar huis! Wonen we iets dichter bij elkaar maar buren, nou dat net niet. Er zit toch nog zo’n 4500km afstand tussen. Maar we zullen elkaar zeker gaan opzoeken. In onze “groentetuin” begint inmiddels een en ander vorm te krijgen. Er zijn volop tomaten op komst en de eerste aardappelen hebben we inmiddels “gerooid”. Niet dat het een bord vol is, maar toch. In Denham begint inmiddels alles in het teken van de festiviteiten rondom “Dirk Hartog” te staan. In oktober is het 400 jaar geleden dat hij hier (per ongeluk) aan land kwam en hier bewijs van heeft achtergelaten. Als hij een vlag had geplant was het nu wellicht een kolonie van Nederland geweest en had iedereen hier Nederlands gesproken. Zouden we hier dan ook Euro’s hebben gehad? Er zijn nu workshops om te leren weven / vlechten en 17^e eeuwse kleding maken om maar wat te noemen. Komende maand zijn er ook workshops in samenwerking met de “Black Swan Theatre Company”, een professioneel bedrijf uit Perth, om een aantal lokale entertainers “op te leiden”. Zeven dagen lang 8 uur per dag, dat worden zware dagen dus. Wat we gaan doen? We zullen het afwachten maar jullie horen het vast!