Johan en Wilanda Downunder: Maart 2016

Het warme weer blijft maar aanhouden. Weliswaar is het nu “maar” rond de 30 graden maar door de hoge luchtvochtigheid voelt het veel warmer en loop je de hele dag te zweten. Tijd voor een flinke regenbui, inmiddels zitten we hier al 6 maanden zonder echte regen, dit terwijl normaal gesproken in deze periode de meeste regen valt als staartje van de cyclonen in het (normaal gesproken) noorden. Even voor de statistieken; Dit jaar 6mm regen, gemiddeld 37mm tot deze tijd en vorig jaar maar liefst 158mm.
Met de glas business gaat het goed. Ondanks het feit dat de vorige eigenaar zei dat er niet zoveel glas was maar meer “bij” producten hebben we afgelopen maand heel wat glas moeten vervangen. Wilanda heeft hier een paar keer bij geholpen want om een (gelaagde) ruit van 1.9m x 0.8m in een deur te plaatsen, vast te houden, de latjes terug te plaatsen, spijkertjes vast te houden en te timmeren heb je meer dan 2 handen nodig. Verder hebben we een schuifdeur vervangen door een vast raamkozijn en nog wat ander glas geplaatst. Dit glas wordt in Geraldton (400km) besteld en dan heb je de keus om het op te halen aldaar of je kunt de vrachtwagen die het glas naar het noorden brengt ontmoeten bij het “Overlander Roadhouse”, 130km van Denham en het daar ter plekke overladen. Het is weliswaar een tripje van zo’n 5 uur op en neer maar dan is het glas in ieder geval op de plaats van bestemming. Wilanda houdt zichzelf goed bezig met de ambulance taken. Er is nagenoeg iedere week wel een (opfris) cursus, apparatuur testen, medicijn tassen controleren en niet te vergeten de tankinhoud van de ambulances te controleren en op pijl te houden. Sinds een paar weken is namelijk de benzinepomp in het dorp gesloten en kun je alleen nog brandstof kopen bij de supermarkt maar als er dan een invasie is van toeristen en hun boten dan zijn ze zo door de voorraad heen en moet je wachten tot er nieuwe voorraad is gearriveerd. Gelukkig heeft de eigenaar van de supermarkt extra brandstof leveranties georganiseerd en is het nog niet voorgekomen dat we zonder zaten.
Wilanda is naar een regionaal seminar geweest van de ambulance in Geraldton. Hier komen medewerkers van St. Johns ambulance van de Regio Mid West bijeen om behalve de statistische gegevens ook de nieuwste snufjes voor in de ambulance te bekijken en sommige ook te testen. Zoals bijvoorbeeld een nieuwe defibrilator die aanzienlijk minder gewicht heeft en ook nog eens compacter en makkelijker in gebruik is. En wat te denken van een lift om de stretcher makkelijker in de ambulance te zetten. Verder was er een intervieuw (met permisie) om de patients kant van het verhaal te vertellen. Hoe als je als patient alles beleeft na een zwaar ongeval. Al met al een zeer intressant seminar. Om een idee te geven hoe groot de Regio Mid West is, deze is zo ongeveer 1000km lang (Dongara – Exmouth) en ongeveer 800km breed. Ook hebben we ons voertuigenpark weer uitgebreid.
Na de komst van de boot vorige maand hebben we nu een heuse fiets gekocht in Geraldton. En natuurlijk een helm, want dat is hier verplicht. De fiets had overigens een lekke band dus maar gelijk een banden reparatiesetje online gekocht via ebay. Valt het deze week in de bus ziet er een (soort van) nederlandstalig etiket op: “Reumofands Sterk in Beweging” en “Da’s pas fietsen!” (made in china).