De tijd vliegt voorbij. Inmiddels is het al weer februari en de zomervakantie zit er hier weer op. En wat voor een zomer! Veel minder wind dan vorig jaar en de eerste dagen met 47 graden overdag en ’s-nachts niet minder dan 30 graden hebben we al gehad. Wat een verschil met Nederland lezen we regelmatig. Wit en koud! Die witte kerst gaat toch zeker niet tot Pasen duren? In Januari heeft Johan met het bowlen 2 x de 2e plaats bereikt wat hem de nodige blikken bier heeft opgeleverd. Verder heeft Johan mee gedaan aan een online pokertoernooi. Eerst moet je je online kwalificeren, dan ga je door naar de 2e ronde. Van daaruit kun je een plaats bemachtigen voor een online kwalificatietoernooi waarbij je vervolgens een plaats kunt bemachtigen voor “Poker Miljonair” een echt toernooi waarbij de winnaar 1 miljoen dollar ontvangt. De eerste twee ronden is hij zonder problemen doorgekomen. Na een half uur in het kwalificatietoernooi stond hij op de 164e plaats en na een uur op de 19e plaats (met $8665, startkapitaal $1500). Helaas werd hij na enige tijd bij een andere tafel ingedeeld en moest hij het toernooi op enig moment (blut) verlaten na een “all in”. Toch een eervolle 113e plaats van de 7000 deelnemers waarvan alleen de winnaar door voor de 1 miljoen. Het was erg leuk om mee te doen en voor herhaling vatbaar. Nu nog even leren om niet altijd te willen winnen en ook eens op tijd te passen! 11 januari gingen we maar weer eens naar de dolfijnen kijken in Monkey Mia. Er waren namelijk in de laatste weken 2 baby dolfijntjes geboren en die wilden we natuurlijk ook wel eens zien. Helaas hadden de dolfijnen die dag geen zin om te komen en konden we dus na het ontbijt onverrichter zaken terug naar Denham. Gelukkig hadden we 23 januari meer geluk. Maar liefst 12 dolfijnen waaronder de 2 baby dolfijnen en Johan werd deze keer uitgekozen om een van de dolfijnen een visje te voeren! Zondag 24 januari was het hometrainen van de Kleidonkers in Maren-Kessel. Ter gelegenheid van het 44 jarig bestaan waren alle oud Prinsen van Kleidonk uitgenodigd om deel te nemen. Ook Johan dus! Samen met de organisatie was het plan opgevat om een verbinding te leggen via Skype en zo Johan toch mee te laten fietsen. In de diverse bladen was aangekondigd dat Johan zou meefietsen (zie http://www.dekleidonkers.nl/page6.php ) en vanuit Maren-Kessel kwamen verschillende mailtjes binnen van mensen die dachten dat wij echt aanwezig zouden zijn. Wij hebben via de webcam kunnen meekijken en zo een beetje van de sfeer kunnen proeven! Erg leuk om zo o.a. enkele oud prinsen te zien en de dansmariekes in hun nieuwe outfit. Vervolgens natuurlijk de “live verbinding”. Het was vanaf deze kant leuk om er zo toch bij betrokken te zijn en gezien de mailtjes die we hebben ontvangen na het evenement werd het door de bezoekers van het hometrainen ook gewaardeerd. Het Brabants Dagblad schijnt er zelfs nog een artikel met foto aan gewaagd te hebben maar de krant is nog onderweg hierheen. Dinsdag 26 januari was het Australia Day. Het best te vergelijken met Koninginnedag in Nederland. Om 9.00 was er een toespraak door de burgemeester en vervolgens werden een paar mensen gehuldigd. Gevolgd door het volkslied en de Australische belofte: “As an Australian citizen, I affirm my loyalty to Australia and its people, whose democratic beliefs I share, whose rights and liberties I respect and whose laws I uphold and obey “. Een belofte dat je je als inwoner van Australie zult gedragen en de normen en waarden zult respecteren. Daarna was het tijd voor het gratis ontbijt. Dit werd ditmaal verzorgd door alle nieuwe raadsleden. Gebakken eieren, worstjes, gebakken haring, bonen in tomatensaus, brood, vruchtensappen en natuurlijk koffie en thee. Daarna moesten we even aan het werk om vervolgens in de middag naar de bowlingclub te gaan voor diverse activiteiten. We hebben meegedaan met het darten en Johan natuurlijk nog een keer met het bowlen. Hij won de 1e ronde met overmacht maar in de halve finale was hij niet meer in staat om nog een prestatie van formaat neer te zetten. Zondag 31 januari was het weer eens tijd voor een 4wd avontuur en zijn we op pad gegaan naar Murchison. Een nederzetting zo’n 350 km van Denham, grotendeels via onverharde wegen/paden. De rit verliep voorspoedig, de wegen waren niet zo slecht als we hadden gedacht. Maar als men denkt dat we in Denham afgelegen wonen dan moeten ze maar eens in Murchison gaan kijken. Dat is pas afgelegen. Maar het zag er allemaal wel groen en fleurig uit wat is te danken aan de vele natuurlijke waterbronnen. Na een picnic in Murchison zijn we weer huiswaarts gegaan. Op 90km van huis kregen we een klapband en de band was aan de zijkant helemaal opengereten. Na het bestuderen van de gebruiksaanwijziging: het wiel laten zakken en na gebruiksaanwijziging: het wiel laten zakken en na “hoe de krik te gebruiken” (demontabel gereedschap heeft ook zijn mindere kanten), kon de auto worden 
Omdat deze schuin stond en de band gedeeltelijk achter de remschijf bleef hangen kwam het wiel er niet direct af en moest de auto hoger worden gekrikt maar de krik was op op het maximum punt. Weer laten zakken dus, en nadat we in de omgeving een grote platte steen hadden gevonden, deze onder de krik geplaatst en opnieuw opgekrikt. Deze keer ging het wiel er zonder problemen af en kon het reserve wiel worden gemonteerd. Zo eindigde het dagje uit toch weer verrassend!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten