Welkom op de weblog van Johan en Wilanda. Op deze weblog houden wij onze belevenissen Downunder bij.

vrijdag 31 december 2010

December 2010

December begon zoals November eindigde: rustig en warm! Zaterdag 11 december was het zelfs erg heet: 44 graden in de schaduw.

Het leek er op om de warmste en droogste December ooit te worden. In het verder gelegen Carnarvon werd een record bereikt doordat de rivier al 680 dagen droog lag, ook een record.
Dit kan echter allemaal snel veranderen. Een week later begon het namelijk te regenen. Een ware moeson regen die we hier normaal gespoken niet kennen. In Denham hadden we dit jaar pas 115mm regen gehad en in 3 dagen tijd viel er nu maar liefst 116mm waarvan 80mm op 1 dag. Alles is dus weer mooi schoongeregend. In Carnarvon werden echter nog meer records verbroken. Hier viel op 1 dag maar liefst 205mm, de hoeveelheid regen die normaal gespoken in een jaar valt. In 3 dagen viel er maar liefst 400mm. En dit met een achterland zo groot als Frankrijk zorgde dit voor de nodige problemen met de afwatering via de rivier die de week ervoor nog droog stond. In 2 dagen tijd stond er maar liefst bijna 8 meter water in de rivier, de hoogste stand ooit. (De foto van de brug is genomen in 2008 toen we hier met vakantie waren, voor meer foto’s zie http://picasaweb.google.com/xc70br/CarnarvonFloods?feat=directlink ). In Carnarvon zijn met spoed 2 nooddijken aangelegd om het water tegen te houden. Mensen werden met bootjes en helicopters in veiligheid gebracht. Het dorp zelf is compleet omringd door water en de Highway is afgesloten over een afstand van ruim 300km doordat het water op sommige plaatsen 2 meter hoog op de weg staat. Zowel ten noorden als ten zuiden van de afzetting zijn vele reizigers gestrand, zowel toeristen als lokale bevolking veelal op weg naar huis voor kerst. De Highway is de enige weg van Perth naar het Noorden voor alle verkeer. Er zijn wel wat 4wd tracks maar door de vele regen zijn deze ook onbegaanbaar. De alternatieve route van Noord naar Zuid is een flinke omweg te vergelijken van Eindhoven naar Nijmgen via Paries en Berlijn! Inmiddels “regent” het hier annuleringen welke veelal direct worden opgevuld door gestrandde reizigers. Elke dag is dus op dit moment een verassing: Wie gaat er weg, wie blijft nog een nachtje en wie komt er niet opdagen. We hebben maar wachtlijsten aangelegd voor diegene die driftig op zoek waren naar accommodatie. Op dit moment is het droog (althans hier) en is er zelfs sprake van een hittegolf; meer dan 3 dagen achtereen meer dan 40 graden, terwijl Noord-Oost Australie nog meer regen krijgt dan er hier gevallen is en in Tasmanie inmiddels sneeuw ligt. Naast al deze ellende (alhoewel het voor ons wel mee viel) hadden we ook nog wel wat leuks deze maand. Op zondag 19 december hadden we onze jaarlijks kerstborrel met de buurt. Vanwege het mogelijk slechte weer hadden we besloten om deze dit jaar bij ons te houden. De opkomst was goed en het was erg gezellig. Iedereen neemt zijn eigen drankje mee en iets te eten om met zijn allen te delen. Het was zeer geslaagd!
Buurtborrel

Buurtborrel

Buurtborrel




Santa op bezoek

Christmas Roast


Tafel voor Kerstdiner


Brug Carnarvon 2008



Eerste kerstdag hadden we een dagje vrij. Deur op slot en de benen omhoog. Rond een uur of 2 de BBQ aangestoken voor onze Kerst roast een borreltje erbij en genieten maar.
Verder zijn we natuurlijk druk met ons visum in de weer. We hebben inmiddels officieel bericht ontvangen dat alle business critreia welke ze ons hadden opgelegd zijn behaald dus de 1e horde is genomen.
Verder wensen wij iedereen natuurlijk het allerbeste voor 2011. Veel geluk en vooral goede gezondheid!




dinsdag 30 november 2010

November 2011

De maand November is normaal een rustige maand in Denham. Aan het begin van deze maand zag het er echter wel super rustig uit. Doordat de wind uitbleef kregen we toch nog aardig wat onverwachte aanloop van mensen die op zoek waren naar een overnachtings plaats. Velen hebben hun ene nachtje verlengd en soms nogmaals verlengd. Nu gebeurt dit regelmatig maar vijf op één dag was toch wel bijzonder en zo werden de eerste 2 weken toch nog aardig druk en tegen ieders verwachting in hebben we zelfs een paar maal het bordje “No Vacancies” weer kunnen ophangen.
Ondanks deze plotselinge drukte hadden we toch nog tijd om te gaan bridgen en bowlen.

We zijn nu 5 x wezen bridgen en zijn de eerste drie keer (als paar) 2e geworden. Bij het individueel bridgen werd Johan de eerste keer gelijk 1e en de tweede keer Wilanda 2e en Johan 3e. Toch vinden ze het bij de club nog steeds leuk dat we komen....
We zijn nu ook een paar keer samen wezen bowlen, weliswaar geen prijzen deze keer maar Wilanda had vorige week zaterdag maar liefst 22 punten. Zij had een paar keer “shot bal” en dat terwijl ze met 2 ex-club kampioenenen speelde. Afgelopen week speelde ze samen met Johan en Roo (onze buurman) en had ze 25 punten, Johan 30 en Roo 41. En alhoewel we geen prijs hadden met bowlen had Johan wel twee weken op rij de “clubdraw” gewonnen bij de bowlingclub. Dat was dus 2 weken op rij gratis eten bij de bowlingclub.


De mand met cadeaus

Kerstdiner bij Azure
Wilanda had op de 23e haar jaarlijkse uitje met de crafters......... Opgehaald met de bus en gelijk al de vragen: Waar gaan we koffie / thee drinken ? En waar gaan we lunchen? Iedereen die het goed heeft krijgt namelijk een presentje. Na een bezoek aan het Edenproject, bij Peron Homestead, en enkele omwegen gingen we naar “Monkey” daar hadden we de koffiestop met (reuzen)scones, jam and cream. Eten zoveel als je wilt! Hierna volgde uitleg van een van de rangers over het werken met dieren en over het werk als ranger in Monkey Mia. Waarna de hele meute (25 personen) weer de bus in ging, op weg naar de lunch. Onderweg nog de nodige kerst liedjes (ahum, meer parodie op..) gezongen en puzzels opgelost. De lunch was bij Azure, waar we gelijk begonnen met wijn, bier etc. En daarna de lunch met pavlova toe. Uitbuiken was er nog niet bij, cadeau’s werden uitgedeeld en iedereen moest ook nog bij Santa Claus komen om daar een kersttasje op te halen. Dit alles gevolgd door nog meer wijn, etc. Een zeer geslaagde dag. Dat we de volgende dag hoorde dat niet iedere echtgenoot zo blij was met dit uitje (Zijn vrouw moest nog werken in de keuken van een afhaalrestaurant , maar stond te dansen op straat) ach, het is maar eens per jaar!

Emu met kuikens
Zondag de 28e zijn we naar Monkey Mia geweest. Er is vorge week weer een baby dolfijn geboren genaamd Sonic en die moesten we toch even gaan bekijken. Daarna nog even een uitgebreid ontbijt en vervolgens een relaxte zondag. In Denham zijn ook weer de nodige Emu kuikens geboren. Één trotse Emu vader loopt rond met 8 kuikens, de ander met 14. Het blijft altijd een leuk gezicht! De wind is er nog steeds niet en sommigen hier in het dorp zeggen dat we wellicht een zomer krijgen met weinig of geen wind. De temperatuur liep eerder deze week al op tot 39 graden, niet slecht voor het voorjaar. Geen wind betekent een heel warme zomer en waarschijnlijk veel vliegen waar we hier normaal gesproken juist heel weinig last van hebben.

Wilanda bij de Kerstman

 
Sonic











dinsdag 2 november 2010

Twee jaar Downunder

Twee jaar! Zo lang zitten we inmiddels al weer hier. De tijd is voorbij gevlogen.

De laatste dagen zijn we druk geweest met het invullen van alle paperassen voor aanvraag van de permanente verblijfsvergunning en het bijwerken van de administratie. De hele boekhouding moet namelijk weer worden doorgelicht van de afgelopen 24 maanden. Het resultaat is goed dus daar zal het niet aan liggen. Ondanks de “dure” dollar hebben we de afgelopen 4 maanden net zoveel bezetting gehad als vorig jaar. November is altijd een rustige maand dus mooi tijd om weer wat klusjes te doen.

Inmiddels is het bowlen weer van start gegaan en de eerste blikken bier zijn al weer binnen al waren het er maar 2 deze keer! Met bridgen gaat het goed. Na enkele keren samen online te hebben gespeeld is Wilanda al 2 x naar de bridge club geweest en men is vol lof over de prestaties. Het bezoek van de carnavalsvereniging vorige maand heeft nog een vervolg gekregen. Op verzoek had Johan een stukje geschreven voor de carnavalsvereniging wat in enkele Nederlanstalige magazines is geplaatst. Op basis van één daarvan is Johan gebeld door SBS Radio voor een interview wat binnenkort uitgezonden zal worden tijdens de Nederlandstalige uitzending. Gratis reclame dus.

Verder gaat hier alles zijn gangetje, en om scheve gezichten te voorkomen zullen we het deze keer maar niet over het weer hebben.

Nog een nieuwtje op toeristisch gebied: Vanaf Januari zullen er rechtstreekse vluchten van Melbourne naar Geraldton gaan plaatsvinden. Dit brengt de Coral Coast (het gebied ten noorden van Geraldton) dus dichter bij (beter bereikbaar) voor de mensen die aan de andere kant van Australië wonen en ook voor de toerist die beide werelden wil zien. Het scheelt zo’n 4000km rijden.

vrijdag 1 oktober 2010

September 2010

Al weer een maand voorbij gevlogen. Nog één maand en dan kunnen we onze definitive verblijfsvergunning aanvraag indienen. We hebben de eerste stapel formulieren al binnen en we kunnen beginnen met het verzamelen van informatie. Het goede nieuws is in ieder geval dat een “quick scan” heeft opgeleverd dat we aan alle criteira die ons opgelegd zijn voldoen.

Inmiddels is het hier al weer tropisch warm dus de schoolvakantie gangers hebben geen klagen deze keer. Vorig jaar had men nogal wat regen en wind en nu is het nagenoeg windstil en de temperaturen al dik in de 30 graden, ’s-nachts rond de 23.

Op onze website http://www.oceanside.com.au/ (Photo and Video gallery) hebben we 2 “streetviews” geplaatst zodat onze potentiele gasten kunnen zien hoe dicht we nu werkelijk aan het strand zitten. De techniek staat voor niets tegenwoordig.

Overigens zijn er de laatste tijd aardig wat nieuwsgierige mensen deze kant uitgekomen. Ook hier kent men namelijk het programma “Boer zoekt vrouw” (Farmer wants a wife) en de zoon van de Parel Farm (weer eens wat anders) was uitgekozen om mee te doen aan het programma. In Februari zijn hier de opnames gemaakt en deze worden nu uitgezonden op TV. Prachtige beelden en dit wekt de interesse bij veel mensen die anders de afslag Shark Bay voorbij reden en nu even een kijkje komen nemen. Wel grappig dat we in Maren-Kessel vlak voor ons vertrek te maken kregen met het programma en nu weer!
Deze maand zijn wij samen ook met een nieuwe hobby gestart: Bridge. De eerste lessen hebben we inmiddels gehad en we beginnen het al aardig door te krijgen. Tijdens de 1e les moest aan de meeste andere cursisten nog worden uitgelegd dat er 4 soorten zijn en 52 kaarten. Nou ja dat wisten wij natuurlijk al. Het spel spelen lijkt erg veel op rikken, ook bij bridge moet je zoveel mogelijk slagen halen en je kunt met en zonder troef spelen. We zijn nu aangekomen bij de regels van het bieden en dit dien je volgens een vast patroon te doen. Gisteren was onze derde les en er waren inmiddels al aardig wat afvallers maar wij houden vol! Het is soms wel lastig om een kaart te spelen tegen je gevoel in, vervelend als je het principe van zoveel mogelijk slagen halen snapt en het dan bewust niet moet doen, in het kader van dan kun je zien wat er fout gaat!
In september hebben we ook nog Hennie en Harry Crijns op bezoek gehad. Dit zijn Nederlanders die al geruime tijd (meer dan 50 jaar) in Australië wonen. Ze kwamen eigenlijk alleen een DVD brengen over de ontdekking van Australië door de Nederlanders in 1606. Deze DVD was weer gemaakt door een andere Nederlander die we hier enige tijd geleden hebben ontmoet en die onderzoek doet naar het feit dat zich mogelijk Nederlanders die de schipbreuken voor de kust van Australië hebben overleefd, zich gemengd zouden hebben met de lokale bevolking (Aboriginals). Dit zou de Aboriginals met blond haar en blauwe ogen kunnen verklaren. De DNA onderzoeken hebben inmiddels plaatsgevonden en de officiele uitslagen worden binnenkort openbaar. Het is een feit dat er relaties zijn gevonden welke teruggaan tot bepaalde ziektebeelden onder Aboriginals die tot dusver alleen bekend waren in Nederland. Tijdens de kennismaking het Harry en Hennie viel het oog van Johan op het logo op het jasje van Harry, het logo van “The Sandgropers”. Dit is de enige carnavalsclub in West-Australië, zie ook http://members.iinet.net.au/~hhcrijns/sandgropers/ . Wij kenden de naam al via de Nederlandse vereniging Neerlandia waar we lid van zijn om op de hoogte te blijven van belangrijke wetenswaardigheden bijv. Hoe en waar je je nieuwe paspoort moet aanvragen. Zo kwam het gesprek dus op carnaval en dat Johan ook Prins was geweest (Harry en Hennie zijn Prins en Prinses) geweest. We zijn beiden gelijk lid geworden en Johan is direct onderscheiden met een heuse Australische carnavalsmedaille. Ze organiseren ook elk jaar een Prinsenbal maar dat is in Perth dus dat zullen we voorlopig maar overslaan!


dinsdag 31 augustus 2010

Juli/Augustus 2010

Omdat we vorige maand geen schokkend nieuws hadden besloten we maar een maand over te slaam met het bijwerken van onze weblog. Dit kunnen we denken we maar beter niet meer doen gezien het aantal verontruste reacties. In juli waren we de hele maand druk en zijn we nergens naar toe geweest vandaar dat er weinig te melden was. Nou ja wellicht is het de moeite om te melden dat we midden in de nacht zijn opgestaan om de finale wedstrijd Nederland –Spanje te kijken van het WK. Onze steun heeft helaas niet geholpen, over 32 jaar blijven we gewoon liggen hoor!

De afgelopen weken hebben we weer redelijk wat Nederlanders gehad bij Oceanside Village. Niet zoveel als vorig jaar maar toch wel elke week één . Een stel was zelfs al voor de 2e keer hier dit jaar. Zij reizen een jaar rond en hebben zowel op weg naar het noorden als op weg naar het zuiden bij ons overnacht. Beide keren kwamen ze namelijk om te gaan kamperen in Francois Peron NP maar dit was beide keren gesloten vanwege (geloof het of niet) de regen! Dit maal werd hun geduld beloond en konden ze na 2 nachten naar het park. Niet dat het hier zoveel regent hoor! Dit jaar pas 64mm verspreid over 16 dagen, maar de droge zoutmeren in het park waar je doorheen moet rijden veranderen nogal snel in modderpoelen waardoor veel toeristen vast komen te zitten of eromheen rijden met als gevolg dat de toch al spaarzame vegetatie kapot wordt gereden.

Zondag 15 augustus zijn we er zelf ook weer eens op uit getrokken. Met een picnic lunch naar Eagle Bluff waar we op een rustig stekje een paar uur van de zon hebben zitten genieten. De boeken die we hadden meegenomen zijn ongeopend gebleven.

Wilanda heeft inmiddels haar “bowling arm” binnen. Hiermee kan ze ook gaan bowlen zonder door de knieen te hoeven. We hebben een paar pogingen ondernomen om te gaan oefenen maar telkens was de green gesloten in voorbereiding op de toernooien maar uiteindelijk is het gelukt en heeft ze van een ervaren bowler wat tips gekregen. Johan is ook weer succesvol geweest met bowlen. Tijdens het toernooi heeft hij 6 blikken bier, een hele (gebraden) kip en $40 waardebonnen gewonnen. Zaterdag 21 augustus heeft hij weer de dagprijs van 14 blikken bier gewonnen door wederom als eerste te eindigen. In de finale moest hij het opnemen tegen Dennis (zijn leermeester) en Gav (waar hij de bowls van heeft overgenomen). Leuk om deze zo beiden te verslaan. Hij is ook al gevraagd om mee te spelen aan het clubkampioenschap voor duo’s begin september. Zaterdag 28 en zondag 29 Augustus waren de individuele kampioenschappen van het bowlen. Ook hieraan heeft Johan deelgenomen. De eerste wedstrijd werd met afstand verloren van dezelfde Gav, de 2e wedtrijd werd maar net verloren van Barry, een ervaren rot die al zeker 10x clubkampioen is geweest en de andere 3 wedstrijden werden glansrijk gewonnen van 3 zeer ervaren bowlers. Hierdoor eindigde hij op een gedeeld 1e plaats in de poule. Er kon er echter maar 1 door naar de finale dus het onderlinge resultaat zou de oplossing moeten bieden. Gav had echter van Johan gewonnen, maar van Pedro verloren waar Johan waar van gewonnen had. Zo kwamen ze er dus niet uit dus ging het aantals shots (zeg maar doelsaldo) het lot bepalen en zo kwam Gav in de in de finale die hij nipt wist te winnen. Al met al een goed resultaat en Johan was tevreden over zijn prestaties. Bij de bowlingclub is men onder indruk! Op vrijdag gaan we altijd eten bij de bowlingclub. Elke vrijdag wordt daar om 19.30 de “clubdraw” gehouden. Alle leden zitten in een hoge hoed en 1 wordt er uit getrokken. Als die aanwezig krijgt die de jackpot, als die niet aanwezig is komt er $10 bij. Ook hier was Johan de gelukkige deze keer en kon hij $190 in ontvangst nemen!
Verder willen wij jullie een erg orgineel bedankje van een van onze gasten niet onthouden. Vader, moeder en zoonlief zagen in ons gastenboek al een aantal leuke tekeningen van andere kinderen dus hij wist wat hem te doen stond hi,hi... Maar hij had hele andere plannen: een heus zandsculptuur ! En het moet gezegd worden: zeer geslaagd. Zelfs andere locals en andere gasten hadden deze “croc” al gespot en er foto’s van genomen. Een ander weetje over hoe iets gaat in the outback. Bijvoorbeeld; Wat als je te veel gedronken hebt en voor de rechter moet komen? Wel de rechter komt naar je toe! Eens per maand is er een advocaat en rechter hier in het dorp aanwezig die kleinere zaken afhandeld. Bij het telecentre, de plaats waar iedereen naar toe gaat om te internetten, kopieren, lamineren en faxen, daar is een zaaltje achterin waar e.e.a. zich afspeelt. De mensen krijgen bericht dat ze er om 09.00u in het telecentre moeten zijn en net als bij een echte rechtbank komt de rechter etc dan natuurlijk te laat (09.30u maar begint pas met de eerste zaak om 10.00u) en aangezien niemand weet wanneer ze aan de beurt zijn betekend dit dus in het telecentre wachten tot je geroepen wordt. Een van onze schoonmakers was gepakt bij een politiecontrole (blaastest), nu is de norm hier heel laag dus de kans dat je teveel op hebt ruimschoots aanwezig! Zij moest er dus om 09.00u zijn en kwam om 12.00u met het bericht dat de definitieve afhandeling pas 22 okt plaats heeft.


zondag 4 juli 2010

Juni 2010

In Juni was er niet veel bijzonders te melden in Oceanside Village. We hadden een paar Engelsen op bezoek met een historische auto met een bijzonder verhaal. Het betrof een (Engelse) Rolls Royce Silver Ghost uit 1924 die in 1932 naar Australie is verscheept. De Engelse eigenaren hebben hem 5 jaar geleden gekocht en zijn nu in etappes met deze auto Australie aan het rondtoeren waarna hij later dit jaar weer naar Engeland wordt verscheept.


Inmiddels heeft de verwarming hier al diverse malen aangestaan. Vorige week was er een ijzig koude wind van de zuidpool. Overdag is het inmiddels wel weer aangenaam maar ’s-nachts is het wel erg fris zo’n 10-12 graden. Tijd dus om extra dekens uit te delen aan de gasten. Hopelijk komen er niet nog meer want we zijn er doorheen.
Ondanks het feit dat Australie is uitgeschakeld voor het WK bijven wij het natuurlijk volgen en op z’n Australisch wordt er ook natuurlijk ook gewed. Johan had vrijdag met Mike (de locale autoverhuurder) gewed om een doos bier dat Nederland zou winnen van Brazilie! Dus naast bier winnen met bowlen nu ook nog eens met een weddenschap. Om de overwinning kracht bij te zetten is Johan zaterdag met oranje shirt en en oranje pet naar de bowling club gegaan om zijn prijs in ontvangst te nemen. Dit tot grote hilariteit van de aanwezigen omdat iedereen dit natuurlijk al had vernomen en het was Mike zijn eerste verloren weddenschap dit jaar! Voor Nederland zit er nu natuurlijk niets anders op dan de finale halen en daar (waarschijnlijk) de Duitsers te ontmoeten. Kunnen ze afrekenen met het 1974 syndroom en namens ons revanche nemen voor het verlies van 4-0 van Australie. Gewenste uitslag derhalve: 4-0 voor Nederland! (Wij denken dat ook Maradona zich daar wel in kan vinden).
Wij willen graag iedereen nog bedanken voor de felicitaties voor ons beiden per post, email, ecard en skype.




vrijdag 4 juni 2010

Mei 2010

Na het kampioenschap van Twente is Nederland nu vol van het WK waarschijnlijk. Zoals jullie weten neemt Australie ook deel aan het WK (met de Nederlandse coach Pim Verbeek) dus wij hebben twee teams om voor te juichen.Voetbal leeft hier wat minder, hier is het meer Australian Football waar men in is geinteresseerd maar plotseling is het nu weer tennis want “onze Sam” staat in de finale van Roland Garros.
Zondag 16 mei zijn we naar Cape Rose geweest. Dit is een stukje 4wd het Francois Peron NP in. Het pad hier naartoe is afgesloten met een hek en hiervoor moet je van tevoren de sleutel ophalen bij DEC (soort natuurbescherming) want hier mogen maximaal 5 auto’s tegelijk naartoe, dit ter bescherming van de natuur! Uiteraard waren we de enige! Een lekker ruig stukje 4wd waarbij we onze electronica eindelijk eens hebben mogen uitproberen. Normaal kom je met 4wd in de lage giering al heel ver, als je dan de banden laat leeglopen (gedeeltelijk) kom je nog verder maar hier was het echt mul zand. Tijd dus voor ons electronische snufje “Crawl Control”of te wel kruipstand. Kruipstand of niet, de electronica ploeterde ons door het losse zand voort! (Het geluid dat erbij hoort is als een lier die steeds opnieuw ingesteld word). We werden beloond met een mooi plekje aan een zeer rustig strand. Geen wind dus we moesten zelfs de schaduw nog even opzoeken. Tijdens een wandeling langs het verlaten strand zagen we een stuk of 30 “Shoffel nose Rays/Sharks”of te wel haaien met de neus in de vorm van een schop (zie foto). Een lekker ontspannen middagje!


Tenminste, tot we thuis waren! Als we terug zijn is het eerste wat we doen altijd de voice mail afluisteren. Er was een bericht van een van onze vaste bezoekers dat er water uit het dak van huisje 14 kwam en dat ze niet wisten wat ze moesten doen. Deze boodschap was ingesproken om 3 uur en het was inmiddels 6 uur! Gelijk naar dat huisje gegaan en gelukkig hadden ze inmiddels de hoofdkraan van het water al dichtgedraaid (zit aan de buitenkant). Toen we de deur openden kwam het water ons tegemoet. Er stond ongeveer 5cm water in het huisje. Dweilen dus! Bijkomend probleem was dat het inmiddels donker was en de stroom van dat huisje was uitgevallen. Leuke thuiskomst na een middagje weg dus! De volgende ochtend bleek pas hoe groot de schade was. Alle plinten waren inmiddels aan het uitzetten en, de keuken begon te werken en alle kastjes etc konden worden schoongemaakt en diverse electrische apparatuur kapot. De lampbollen aan het plafond waren vol water gelopen evenals het rookalarm. Oorzaak was een gesprongen leiding die op het plafond van het huisje loopt. Gelukkig dekt de verzekering de schade!
De maand mei was het ietsjes rustiger dan we gewend zijn maar zo hadden we dus mooi de tijd om Tegan (een van onze nieuwe schoonmakers , de zus van Rose die vorig jaar bij ons heeft gewerkt) in te werken in de kantoorwerkzaamheden zodat we ook eens een (mid)dagje onbezorgd vrij kunnen nemen en na kunnen genieten!
Dit ging allemaal goed dus vrijdag 25 mei zijn we naar Carnarvon gegaan met als doel om zaterdag naar de versmarkt te gaan en tevens even een middag/avond te ontspannen. We hadden een kamer geboekt in het Best Western hotel en zagen gelijk dat onze schoonmakers nog wel wat kunnen leren aan de schoonmakers daar! ’s-Avonds in het restaurant aldaar gegeten waarbij Wilanda bij het opdienen van het hoofdgerecht spontaan een oorbel van de serveerster in haar bord gedeponeerd kreeg. Oh, mijn oorbel zei ze en pakte deze zonder blikken of blozen van het bord en deed deze weer in haar oor. Eet smakelijk! De versmarkt viel een beetje tegen. Ongeveer 6 kramen met groente en fruit en 30 kramen met speelgoed, sieraden en handwerkjes. Maar we hebben verse boontjes en rode kool kunnen inslaan voor in de vriezer en we waren er even uit! Bij terugkomst in Denham bleek alles goed te zijn gegaan. Nou ja, toen we zo ongeveer de straat uitreden viel de stroom uit in het hele dorp. Dit was maar voor 5 minuten maar dit was genoeg om alle bezoekers aan ons complex zonder sateliet TV te laten zitten tot we terug waren want als de stroom uitvalt moeten de decoders worden gereset!
Inmiddels is de winter hier in aantocht! Af en toe wat regen en bijna tijd om de verwarming te gaan stoken. Met 18 graden vinden wij het inmiddels dus al behoorlijk koud hier. En al 2 dagen geen zon! Dat is vrij uniek voor Denham want hier schijnt gemiddeld 340 dagen per jaar de zon. Hopelijk krijgen we hiet niet zo’n lange winter als Nederland heeft gehad!

zondag 2 mei 2010

April 2010

Al weer een maand voorbijgevlogen en dus weer een maand dichter bij de aanvraag voor permanente verblijfsvergunning in Australie. Alhoewel we alle noodzakelijke doelstellingen ruim hebben gehaald blijft het toch spannend tot het moment dat dit bekend is. Daarna kunnen we ook verder aan onze toekomstplanning werken.

De maand april heeft nog een flink aantal zeer warme dagen gekend en geloof het of niet: Regen!
De eerste regen sinds 3 november en maar liefst verspreid over twee dagen en twee buien gaf maar liefts 3 mm in totaliteit. Ruim onvoldoende dus om alle stof van de daken te spoelen.
Verder hadden we natuurlijk Pasen gehad waarbij Oceanside Village weer was omgetoverd tot een paradijs voor families met veel kinderen en veel grote groepen deze keer. Op 2e paasdag hebben we nog maar eens een poging ondernomen om te gaan midget golfen. Dit hadden we al 2 x eerder geprobeerd maar de baan was toen gesloten. Deze keer was het wel open. Een heuze 18 holes midget golf baan mooi aangelegd in een groene omgeving. Jammer dat er zoveel muggen en steekvliegen waren in al dat groen anders hadden we nog een 2e rondje kunnen doen maar daar bedankten we nu maar voor. Op 25 april was het Anzac Day. Een dag waarop de gevallen militairen van Australie en Nieuw Zeeland van met name de 1e wereldoorlog worden herdacht. In de ochtend is er een serieus programma met herdenkingen en in de middag is er tijd voor festiviteiten met uiteraard bier en het spel “two up” waarbij het de bedoeling is om 3 x (of meerdere keren) 2 koppen te gooien, bij 2 x munt ben je af en 1 kop en 1 munt mag je doorspelen. Als het lukt om 3 x 2 koppen te gooien win je de pot. Zowel Wilanda als Johan zijn hier beiden in geslaagd, dus een gratis etentje voor ons beiden..... We zijn in de “winning mood” dus deze maand! Op 31 april (!) is Johan er zelfs in geslaagd om het bowls evenement op ziijn naam te schrijven. Door van de 31 deelnemers, als enige niet Australier, de beste te zijn. Dat gaf wel enige hilariteit. De eerste ronde had hij nipt gewonnnen. De halve finale met 7 tegen respectievelijk 6, 5, en 4 punten nipt gewonnen en de finale glansrijk gewonnen met 12 respectievelijk tegen 6, 4 en 2. De prijs: 15 blikjes bier en de (eeuwige) roem natuurlijk. Gevolg is nu wel dat hij de komende weken met een handicap 4 van start gaat. Deze overwinning was voor Wilanda genoeg om Johan maar eens op een etentje te trakteren. Overigens vond dit allemaal plaats op 1 mei maar natuurlijk wilden wij jullie dit heugelijk feit niet onthouden in deze update over April. Verder vernemen we zojuist uit betrouwbare bron (Telegraaf) dat FC Twente voor de 1e maal KAMPIOEN VAN NEDERLAND is. FC Twente van harte gefeliciteerd we zijn trots op jullie!
Hier onder Johans' Trofee!


zondag 4 april 2010

Maart 2010

Veel te melden hebben we eerlijk gezegd niet met betrekking tot afgelopen maand.

Onze nieuwe medewerkers waar we vorige maand melding van maakte zijn inmiddels weer vertrokken. De ene maakte niet echt schoon en de ander moest vanwege familiomstandigheden terug naar Sydney. Wonder boven wonder hebben we inmiddels een compleet nieuwe bezetting.

Maar liefst 4 (jonge) dames hebben zich net op tijd voor de topdrukte gemeld. Twee locals en twee tijdelijke krachten. De een tot eind april en de ander tot eind mei. We kunnen dus weer even vooruit. In maart hebben we zelf nog even een korte break gehad. We moesten nog “even” naar Nederland om wat zaken te regelen en hebben gelijk een (klein) aantal mensen met een bezoek overvallen. Was wel leuk om veel van die verraste gezichten te zien. We hebben ook nog de generale repetitie van de toneelvereniging (in Maren Kessel) bijgewoond. Natuurlijk ook wat boodschappen gedaan: Een spijkerbroek voor Wilanda, zakdoeken en washandjes. Natuurlijk hebben we ook chinese tomatensoep gegeten, een worst van de Hema, een frikadel, broodje kroket en zijn we uit eten geweest bij de Griek! We verbleven gedurende ons verblijf in hotel Oud Maren. Op zich wel vreemd om in een hotel te zitten zo dicht bij je eigen huis! Gelukkig hadden ze een goede verwarming in het hotel, we vonden het behoorlijk koud in Nederland terwijl iederen maar riep: och wat hebben we toch mooi weer vandaag. De eerste warme zonnige dag sinds “de winter”. Maar ja we gingen weg met 45 graden en dan kom je aan met 12 graden, dat is wel een verschil natuurlijk. Inmiddels is het hier nog maar zo’n 30 graden, maar dat bevalt ons stukken beter!

De paar dagen er tussenuit was goed om even op adem te komen zodat we weer fris en vrolijk de Pasen tegemoet kunnen. Het is nu 3 weken Paasvakantie en eind april is er nog een lang weekend i.v.m. Anzac Day dus we hebben weer een drukke maand voor de boeg.

Vanaf hier willen we graag iedereen een vrolijk Pasen toewensen.

zondag 28 februari 2010

Februari 2010

Onze laatste update eindigden we met het feit dat we een lekke band hadden op de terugweg van Murchison. Nou dat bleken er dus later zelfs 2 te zijn. De 2e band had een stuk ijzer van ongeveer 10 centimeter in het loopvlak zitten. Dus niet 1 maar 2 nieuwe banden!

Verder was het een drukke maand voor ons zelf omdat de ene schoonmaker na de andere ons heeft verlaten. Heather wilde al een tijdje iets voor zichzelf beginnen en heeft nu een winkeltje overgenomen in Monkey Mia. Stef heeft bijna een jaar bij ons gewerkt, gaat nu met vakantie en vervolgens verder rondtrekken in Australie. Sonja die een paar weken geleden was gestart had een aanbod voor een baan in Broome gekregen wat ze niet kon weigeren. Al met al hebben we ons goed weten te redden en hebben we inmiddels weer twee nieuwe hulpen. Nicci voor 3 dagen per week en Marie voor zoveel mogelijk per week. Als het goed is komt er deze week nog een bij en zijn we weer op volle sterkte. Dit weekend zitten we weer bomvol omdat het een lang weekend is. Wel hebben we voor vandaag een aantal afzeggingen ontvangen omdat de mensen in Kalbarri zitten en niet verder kunnen vanwege de bosbranden, de Highway is namelijk afgesloten. Vorig jaar februari was deze afgesloten vanwege de overstromingen en nu dus vanwege bosbranden. Deze branden zijn hier nu nog wel 300km vandaan maar met de stevige wind die voorspelt is weet je het maar nooit, mede vanwege het feit dat alles hier kurkdroog is, maar gelukkig hebben we hier weinig bos. De laatste regen hebben we hier 2 november j.l. gehad en het is al weken behoorlijk warm (nu 40 graden in de schaduw). De Tsunami waarover wordt gesproken richting Australie is overigens aan de oostkust en niet aan deze kant. De afgelopen maand hebben we weer behoorlijk wat onderhoud gedaan. De schilder heeft weer een en ander bijgewerkt aan de binnen en buitenkant. Vervolgens hebben we een aantal oude 1 persoonsbedden vervangen door nieuwe. Daarnaast hebben we de laatste huisjes voorzien van nieuw servies zodat nu alles hetzelfde is. De lokale afdeling van het rode kruis was blij met onze afdankertjes. Wilanda is ook nog even bij een “garage sale” wezen kijen. Mensen die hier gaan verhuizen houden vaak een uitverkoop van overcomplete spullen of zaken die niet mee verhuisd mogen worden zoals planten e.d. Het is dus niet alleen als je Australie in komt verboden om dat soort zaken in te vervoeren, maar ook binnen het land zelf mag je niet zomaar alles verhuizen van de ene staat (provincie) naar de andere.

maandag 1 februari 2010

Januari 2010

De tijd vliegt voorbij. Inmiddels is het al weer februari en de zomervakantie zit er hier weer op. En wat voor een zomer! Veel minder wind dan vorig jaar en de eerste dagen met 47 graden overdag en ’s-nachts niet minder dan 30 graden hebben we al gehad. Wat een verschil met Nederland lezen we regelmatig. Wit en koud! Die witte kerst gaat toch zeker niet tot Pasen duren? In Januari heeft Johan met het bowlen 2 x de 2e plaats bereikt wat hem de nodige blikken bier heeft opgeleverd. Verder heeft Johan mee gedaan aan een online pokertoernooi. Eerst moet je je online kwalificeren, dan ga je door naar de 2e ronde. Van daaruit kun je een plaats bemachtigen voor een online kwalificatietoernooi waarbij je vervolgens een plaats kunt bemachtigen voor “Poker Miljonair” een echt toernooi waarbij de winnaar 1 miljoen dollar ontvangt. De eerste twee ronden is hij zonder problemen doorgekomen. Na een half uur in het kwalificatietoernooi stond hij op de 164e plaats en na een uur op de 19e plaats (met $8665, startkapitaal $1500). Helaas werd hij na enige tijd bij een andere tafel ingedeeld en moest hij het toernooi op enig moment (blut) verlaten na een “all in”. Toch een eervolle 113e plaats van de 7000 deelnemers waarvan alleen de winnaar door voor de 1 miljoen. Het was erg leuk om mee te doen en voor herhaling vatbaar. Nu nog even leren om niet altijd te willen winnen en ook eens op tijd te passen! 11 januari gingen we maar weer eens naar de dolfijnen kijken in Monkey Mia. Er waren namelijk in de laatste weken 2 baby dolfijntjes geboren en die wilden we natuurlijk ook wel eens zien. Helaas hadden de dolfijnen die dag geen zin om te komen en konden we dus na het ontbijt onverrichter zaken terug naar Denham. Gelukkig hadden we 23 januari meer geluk. Maar liefst 12 dolfijnen waaronder de 2 baby dolfijnen en Johan werd deze keer uitgekozen om een van de dolfijnen een visje te voeren! Zondag 24 januari was het hometrainen van de Kleidonkers in Maren-Kessel. Ter gelegenheid van het 44 jarig bestaan waren alle oud Prinsen van Kleidonk uitgenodigd om deel te nemen. Ook Johan dus! Samen met de organisatie was het plan opgevat om een verbinding te leggen via Skype en zo Johan toch mee te laten fietsen. In de diverse bladen was aangekondigd dat Johan zou meefietsen (zie http://www.dekleidonkers.nl/page6.php ) en vanuit Maren-Kessel kwamen verschillende mailtjes binnen van mensen die dachten dat wij echt aanwezig zouden zijn. Wij hebben via de webcam kunnen meekijken en zo een beetje van de sfeer kunnen proeven! Erg leuk om zo o.a. enkele oud prinsen te zien en de dansmariekes in hun nieuwe outfit. Vervolgens natuurlijk de “live verbinding”. Het was vanaf deze kant leuk om er zo toch bij betrokken te zijn en gezien de mailtjes die we hebben ontvangen na het evenement werd het door de bezoekers van het hometrainen ook gewaardeerd. Het Brabants Dagblad schijnt er zelfs nog een artikel met foto aan gewaagd te hebben maar de krant is nog onderweg hierheen. Dinsdag 26 januari was het Australia Day. Het best te vergelijken met Koninginnedag in Nederland. Om 9.00 was er een toespraak door de burgemeester en vervolgens werden een paar mensen gehuldigd. Gevolgd door het volkslied en de Australische belofte: “As an Australian citizen, I affirm my loyalty to Australia and its people, whose democratic beliefs I share, whose rights and liberties I respect and whose laws I uphold and obey “. Een belofte dat je je als inwoner van Australie zult gedragen en de normen en waarden zult respecteren. Daarna was het tijd voor het gratis ontbijt. Dit werd ditmaal verzorgd door alle nieuwe raadsleden. Gebakken eieren, worstjes, gebakken haring, bonen in tomatensaus, brood, vruchtensappen en natuurlijk koffie en thee. Daarna moesten we even aan het werk om vervolgens in de middag naar de bowlingclub te gaan voor diverse activiteiten. We hebben meegedaan met het darten en Johan natuurlijk nog een keer met het bowlen. Hij won de 1e ronde met overmacht maar in de halve finale was hij niet meer in staat om nog een prestatie van formaat neer te zetten. Zondag 31 januari was het weer eens tijd voor een 4wd avontuur en zijn we op pad gegaan naar Murchison. Een nederzetting zo’n 350 km van Denham, grotendeels via onverharde wegen/paden. De rit verliep voorspoedig, de wegen waren niet zo slecht als we hadden gedacht. Maar als men denkt dat we in Denham afgelegen wonen dan moeten ze maar eens in Murchison gaan kijken. Dat is pas afgelegen. Maar het zag er allemaal wel groen en fleurig uit wat is te danken aan de vele natuurlijke waterbronnen. Na een picnic in Murchison zijn we weer huiswaarts gegaan. Op 90km van huis kregen we een klapband en de band was aan de zijkant helemaal opengereten. Na het bestuderen van de gebruiksaanwijziging: het wiel laten zakken en na gebruiksaanwijziging: het wiel laten zakken en na “hoe de krik te gebruiken” (demontabel gereedschap heeft ook zijn mindere kanten), kon de auto worden
Omdat deze schuin stond en de band gedeeltelijk achter de remschijf bleef hangen kwam het wiel er niet direct af en moest de auto hoger worden gekrikt maar de krik was op op het maximum punt. Weer laten zakken dus, en nadat we in de omgeving een grote platte steen hadden gevonden, deze onder de krik geplaatst en opnieuw opgekrikt. Deze keer ging het wiel er zonder problemen af en kon het reserve wiel worden gemonteerd. Zo eindigde het dagje uit toch weer verrassend!

vrijdag 1 januari 2010

Weerzien met een oude bekende

December begon met een paar rustige dagen. Stilte voor de storm zullen we maar zeggen. Vanaf 18 December is het hier immers zomervakantie en zitten we weer goed vol zoals gewoonlijk.

In deze rustige periode zijn we maar even een dagje naar Carnarvon geweest om te shoppen. We moesten natuurlijk een kerstpakket in elkaar zetten voor onze medewerkers. Deze werden uitgereikt tijdens ons Kerstdiner bij de bowlingclub. Totaal elf personen (inclusief aanhang). Een gezellige en geslaagde avond met een goed diner. Vooraf meloen met Port, vervolgens een seafood-ovenschotel gevolgd door Kalkoen en nog een dessert voor wie het op kon. Dat we die avond de partner van een van onze medewerkers voor het laatst zouden zien konden we toen nog niet weten. Deze is helaas vorige week overleden.

Maandag 21 December was het weerzien met een oude bekende! Gé en Marianne Peters hebben een bruiloft van een nichtje in Perth gecombineerd met een bezoekje aan ons in Denham. Gé en Johan hebben samen een aantal jaren bij CODA gewerkt en daarna nog regelmatig contact met elkaar gehad. Ze zijn een week in Denham gebleven en gezamelijk hebben we wat uitstapjes gedaan.

Als eerste hebben we de Aboriginal tour gedaan met Capes, een van de afstammelingen van de oorspronkelijke bewoners van Shark Bay. Zittend rond een kampvuur vertelde hij over de omgeving, zijn familie, de natuur en het respect wat we voor de natuur moeten hebben. Vervolgens zijn we naar Cape Peron geweest waar we deze keer heel veel wildlife hebben gezien.

Vele Manta Rays, Haaien, Schildpadden en een slang. De Manta Rays voerden een ware show op voor ons. ’s-Avonds zijn we naar Dave geweest van de Mitre-10 (de lokale Gamma) voor de jaarlijkse “varken aan het spit en veel bier” avond. Hij biedt dit jaarlijks aan zijn vaste klanten aan maar inmiddels is het een ware dorpshappening geworden.






1e Kerstdag zijn we gezamelijk naar de Kerstlunch geweest bij de Bowlingclub. Ook hier weer een overdaad aan seafood: Oesters, Zalm, Crab en Garnalen en vervolgens natuurlijk kalkoen, rollade en vele salades. En natuurlijk een Christmas pudding met veel drank er in. Tenslotte is Johan nog met Gé en Marianne mee geweest met de Aquarush.
Deze keer met snorkelen en er waren vele mooie vissen te zien van klein tot heel erg groot. De Oceaan was behoorlijk ruig maar de Zuytdorff Kliffen hebben we toch nog kunnen bekijken. Op zondag de 27e hebben we het bezoek van Gé en Marianne heel toepasselijk afgesloten met een diner bij de Old Pearler.

Inmiddels is het al weer 2010. Bij deze willen we jullie natuurlijk allemaal een goed en vooral gezond nieuwjaar toewensen en bedankt voor de vele kerst en nieuwjaarswensen via post en email.