De maand september stond in het teken van het bezoek van Bertus (vader van Johan) aan Denham. Als zeeman vroeger al de hele wereld rond gereisd maar Australie had hij nog niet eerder bezocht. Vanaf Amsterdam met Malasian Airlines eerst naar Kualu Lumpur en vervolgens door naar Perth. Op het eerste stuk zat hij naast een andere Nederlander die regelmatig deze route vloog dus dat was wel handig voor Bertus. Na aankomst in Perth eerst twee overnachtingen in Perth en een excursie naar de dierentuin waar hij Kangoeroes en Koalas heeft gezien. Vervolgens op zaterdag doorgevlogen naar Denham waar hij door Johan werd opgehaald. Hij had allemaal 
lekkere dingen meegenomen zoals kaas, drop, mini marsjes, bounty etc. En hij had van de vader en moeder van Wilanda nog meer drop meegekregen en 8 kilo boeken. Dit waren de ontbrekende boeken van de detective serie die Johan spaart van schrijfster Sue Grafton, beginnend met de A van Alibi. Met Bertus hebben we ook weer diverse uitstapjes gemaakt naar Monkey Mia, Cape Peron NP, Shell Beach en de Stromatolieten. Deze uitstapjes maken hongerig en 
dus ook hij moest geloven aan de Australische hamburger. Daarnaast heeft hij zelf wat langs het strand gelopen en aardig wat boeken gelezen op de veranda. Ook zijn 70e verjaardag hebben we hier 
gevierd met een “kleine” taart van de bakker en s’avonds een etentje bij de Old Pearler. De tijd vloog voorbij en voor we het wisten waren de 12 dagen al weer om en is hij samen met Johan naar Geraldton gereden zodat hij ook nog wat van het land kon zien (vooral lange lege wegen dus). Wel een mooie tijd om deze route te rijden want er stonden heel veel bloemen in bloei, maar het is natuurlijk ook voorjaar hier! In Geraldton bleven Johan en Bertus nog 1 nacht overnachten waarna Johan hem vrijdagochtend weer op het vliegtuig heeft gezet naar Perth. De vlucht was op zich goed verlopen wel enige vertraging opgelopen in Kualu Lumpur. Bij thuiskomst werd hij opgewacht door zijn dochter Carin en zijn broer Jan. Leuke verrassing dacht hij nog. Helaas was dit echter niet zonder reden. Tijdens de terugvlucht was de moeder van Bertus / oma van Johan en Carin overleden en dit slechte nieuws hebben ze hem verteld bij Jan thuis. Dat viel natuurlijk wel erg koud op zijn dak na zo’n leuke reis. September was verder een maand met veel Europese vakantiegangers en wederom redelijk veel Nederlanders. Altijd wel leuk om deze hier te ontmoeten en van de meeste te horen dat het hier zo relaxed is en die wegen zo leeg. Jullie willen zeker niet meer terug? Dat is een vraag die ze ons dan regelmatig stellen. Sinds 2 weken hoeven we ’s-Morgens ook geen vest meer aan, het is om 7.00 uur gewoon al weer lekker 22 graden en we hebben de afgelopen week al weer een paar lekkere warme dagen gehad. En drukke dagen (maar dat is geen nieuws meer denken we) want de schoolvakantie is weer in volle gang. De gemiddelde bezetting in September was maar liefst 91%, onze drukste maand tot zover. De afgelopen weken hebben we ook al een paar keer gasten gehad die al weer voor de 2e keer bij ons zijn geweest. Afgelopen week kwam er nog een stel wat hier in Juni was geweest nog even langs om gedag te zeggen. Ze waren nu met de caravan maar hadden het zo gezellig gevonden hier dat ze gewoon even langskwamen en hadden een zak sinaasappels en wat manaderijnen meegenomen. Die man werkt namelijk bij een fruitplantage. En ze wisten zich van hun vorige vakantie hier in Denham maar al te goed te herhinneren dat fruit hier duurder is en niet altijd even lekker. Het was erg leuk en ze waren zeker verrast dat Johan zelfs hun naam nog wist. Op 1 oktober hebben we weer wat meegemaakt wat wij nog niet eerder hadden meegemaakt. Ons kantoor sluit om 17.30 uur. Voor de gasten die er dan nog niet zijn hangen we een briefje op de kantoordeur met hun naam en villa nummer en daarnaast een envelop met daarop het villanummer en daarin de sleutels. Op deze dag waren en nog 5 sleutels, 3 voor één familie en 2 voor een andere familie. Toen Johan nog even naar kantoor moest zag hij dat de sleutels van de 3 villas weg waren en dat er maar in 1 villa licht brandde. Omdat hij dit een beetje vreemd vond ging hij even poolshoogte nemen en daar stond de “verkeerde” familie bij de verkeerde villas. Ze hadden het briefje op de deur totaal niet gezien en omdat ze met 3 stellen waren hadden ze maar de 3 sleutels gepakt...... Gelukkig hadden we dit op tijd ontdekt want stel je voor dat ze al in bed lagen en de andere familie zou arriveren...
lekkere dingen meegenomen zoals kaas, drop, mini marsjes, bounty etc. En hij had van de vader en moeder van Wilanda nog meer drop meegekregen en 8 kilo boeken. Dit waren de ontbrekende boeken van de detective serie die Johan spaart van schrijfster Sue Grafton, beginnend met de A van Alibi. Met Bertus hebben we ook weer diverse uitstapjes gemaakt naar Monkey Mia, Cape Peron NP, Shell Beach en de Stromatolieten. Deze uitstapjes maken hongerig en 
dus ook hij moest geloven aan de Australische hamburger. Daarnaast heeft hij zelf wat langs het strand gelopen en aardig wat boeken gelezen op de veranda. Ook zijn 70e verjaardag hebben we hier 
gevierd met een “kleine” taart van de bakker en s’avonds een etentje bij de Old Pearler. De tijd vloog voorbij en voor we het wisten waren de 12 dagen al weer om en is hij samen met Johan naar Geraldton gereden zodat hij ook nog wat van het land kon zien (vooral lange lege wegen dus). Wel een mooie tijd om deze route te rijden want er stonden heel veel bloemen in bloei, maar het is natuurlijk ook voorjaar hier! In Geraldton bleven Johan en Bertus nog 1 nacht overnachten waarna Johan hem vrijdagochtend weer op het vliegtuig heeft gezet naar Perth. De vlucht was op zich goed verlopen wel enige vertraging opgelopen in Kualu Lumpur. Bij thuiskomst werd hij opgewacht door zijn dochter Carin en zijn broer Jan. Leuke verrassing dacht hij nog. Helaas was dit echter niet zonder reden. Tijdens de terugvlucht was de moeder van Bertus / oma van Johan en Carin overleden en dit slechte nieuws hebben ze hem verteld bij Jan thuis. Dat viel natuurlijk wel erg koud op zijn dak na zo’n leuke reis. September was verder een maand met veel Europese vakantiegangers en wederom redelijk veel Nederlanders. Altijd wel leuk om deze hier te ontmoeten en van de meeste te horen dat het hier zo relaxed is en die wegen zo leeg. Jullie willen zeker niet meer terug? Dat is een vraag die ze ons dan regelmatig stellen. Sinds 2 weken hoeven we ’s-Morgens ook geen vest meer aan, het is om 7.00 uur gewoon al weer lekker 22 graden en we hebben de afgelopen week al weer een paar lekkere warme dagen gehad. En drukke dagen (maar dat is geen nieuws meer denken we) want de schoolvakantie is weer in volle gang. De gemiddelde bezetting in September was maar liefst 91%, onze drukste maand tot zover. De afgelopen weken hebben we ook al een paar keer gasten gehad die al weer voor de 2e keer bij ons zijn geweest. Afgelopen week kwam er nog een stel wat hier in Juni was geweest nog even langs om gedag te zeggen. Ze waren nu met de caravan maar hadden het zo gezellig gevonden hier dat ze gewoon even langskwamen en hadden een zak sinaasappels en wat manaderijnen meegenomen. Die man werkt namelijk bij een fruitplantage. En ze wisten zich van hun vorige vakantie hier in Denham maar al te goed te herhinneren dat fruit hier duurder is en niet altijd even lekker. Het was erg leuk en ze waren zeker verrast dat Johan zelfs hun naam nog wist. Op 1 oktober hebben we weer wat meegemaakt wat wij nog niet eerder hadden meegemaakt. Ons kantoor sluit om 17.30 uur. Voor de gasten die er dan nog niet zijn hangen we een briefje op de kantoordeur met hun naam en villa nummer en daarnaast een envelop met daarop het villanummer en daarin de sleutels. Op deze dag waren en nog 5 sleutels, 3 voor één familie en 2 voor een andere familie. Toen Johan nog even naar kantoor moest zag hij dat de sleutels van de 3 villas weg waren en dat er maar in 1 villa licht brandde. Omdat hij dit een beetje vreemd vond ging hij even poolshoogte nemen en daar stond de “verkeerde” familie bij de verkeerde villas. Ze hadden het briefje op de deur totaal niet gezien en omdat ze met 3 stellen waren hadden ze maar de 3 sleutels gepakt...... Gelukkig hadden we dit op tijd ontdekt want stel je voor dat ze al in bed lagen en de andere familie zou arriveren...
Links:
Shell Beach
Rechts: Stromatolieten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten