Weer in de lucht!

Jullie zullen natuurlijk wel denken uit het oog uit het hart, maar niets is minder waar. Het zat echter gewoon allemaal een beetje tegen. Maar dan ook wel echt bijna alles. Om te beginnen bleek de laptop waarop alle mail en dus veel boekingen binnenkomen niet bij de inventaris te horen. Vervolgens bleek de kantoor PC nog op W98 te werken en de netwerkkaart kapot te zijn. Maar geen ramp Johan had zijn eigen laptop ook bij zich. Dit werkte prima totdat deze het na 3 dagen ook nog eens begaf. De lokale kamelenman die ook wat in PC’s hobbiet (oeps oppassen hier, het is immers ook een Nederlander) was voor ons inmiddels al op zoek naar een nieuwe kantoor PC en nu ook maar gelijk gevraagd naar een laptop. Natuurlijk van het oude vertrouwde Dell, bekend om de snelle levering maar dat is hier in West Australie (zeker voorbij de 26e parallel) een onbekend verschijnsel. Ruim 2 weken verder hebben we inmiddels de laptop, werkend en wel en de desktop zou gisteren al komen maar is nog immer niet gearriveerd. Gelukkig kunnen we nu weer gewoon mailen en printen want alle e-mails overschrijven is niet ideaal.
Op ongeveer het zelfde moment ging er een wasmachine kapot, maar gelukkig woont er hier in het dorp een monteur en die kwam al na 2 dagen opdagen. Na een halve dag was de klus geklaard. Althans dat dacht hij want bij de eerste was ging het al weer mis. Na een week was hij er echter al weer voor de 2e reparatie en hij werkt nu nog steeds (de wasmachine dan).
Dit was overigens allemaal in de eerste week en tot overmaat van ramp kreeg Johan last van zijn been. Met het demonteren van een bed had hij een staander op zijn been gehad en dit was nu dik en rood. Johan dus naar de Silverchain (de plaatselijke zusterspost) en daar waren ze behoorlijk onder de indruk. Volstrekte rust, been omhoog en blijven liggen, maar ja zo kun je geen bedrijf runnen! Tevens antibiotica want men dacht aan een gevaarlijke infectie. Na een week terug bij de dokter op het spreekuur. De ontsteking was weg en hij dacht meer aan een geraakte zenuw en/of een botbeschadiging. Deze keer pijnstillers meegekregen en een verwijsbrief voor een eventuele röntgenfoto als het na 2 weken niet beter was en hij mocht weer aan de slag. Dat betekent dus wel 300 of 400 km met de auto!! Inmiddels zijn de pijnstillers op en heeft hij er geen last meer van. Het gevolg hiervan was dat we al wel sneller dan gedacht aan personeel moesten beginnen. Een advertentie bij de plaatselijke supermarkten leverde dezelfde dag echter al een (goede) reactie op van Ivy en zij kon de volgend edag starten. Na 2 dagen kwam er nog iemand die via via had gehoord dat wij personeel zochten en is ook zij is gelijk gestart, deze dameVicki wil namelijk ook in het weekend werken. Een leuke opsteker tussendoor was wel het geheimzinnige pakketje wat we vlak voor vertrek van "De Vrolijke Noten"hebben ontvangen. Dit mochten we pas in ons "nieuwe huis" uitpakken. Eindelijk was het dan zover! Er bleek een leuke DVD in te zitten met opnames van alle Vrolijke Noten met ieder een eigen wens voor ons. Erg leuk om te zien en een super leuk idee! Naast deze tegenslagen zijn we gestart met puinruimen. Werkelijk alles had men bewaard ook dingen die kapot en echt niet meer bruikbaar waren. Tevens grondige chemische reinigingen van de voorraadhokken, het kantoor en wat algemene ruimtes. Samen met Vicki en Ivy zijn we nu ook begonnen om alle huisjes eens een grote beurt te geven want voor het oog was het allemaal aardig schoon maar zou gauw als je iets verschoof vlogen de plukken stof je om de oren. En de filters van de airco waren volgens ons al 6 jaar niet meer schoon gemaakt. We gaan nu iedere dag naast de gewone werkzaamheden proberen een huisje tevens een grote beurt te geven. Afgelopen vrijdag hadden we ook nog een 3e personeelslid. Hans (alweer een Nederlander) de man van Vicki kwam helpen klussen. Dit varieerde van sloten vervangen tot afvoeren maken, en hordeuren voorzien van nieuw vliegengaas. Vervolgens kwamen we tot de ontdekking dat het linnengoed een allegaartje was en zodat je telkens moest nadenken wat je nu weer mee moest nemen om het enigzins te matchen en tevens was er nogal wat behoorlijk aan het verslijten. We hebben nu voor 4 huisjes nieuw linnengoed besteld om uit te proberen. Dit bevalt goed is goede kwaliteit dus we hebben vandaag een offerte gevraagd voor de rest. Tevens is er vorige week een flinke lading schelpen gekomen om het terrein van een nieuwe laag te voorzien en zijn de door ons bestelde houten meubelen gearriveerd ter vervanging van de oude plastic stoeltjes. Zeker niet onbelangrijk om te vermelden: vorige week is ook onze mega barbie (outdoorkitchen) en vaatwasser gearriveerd. De barbie moesten ze echter met 2 man in elkaar zetten plus nog een opzichter. Ongeveer twee uur werk en dat voor 40 dollar! Had Johan zelf natuurlijk best in zijn uppie gekund, maar ja die moest toen nog met het been omhoog J.
Al met al kunnen we zeggen dat we in die 3 weken flinke vooruitgang hebben geboekt, het resultaat is duidelijk zichtbaar en we krijgen vele complimenten over hoe schoon het hier is. Sommige gasten laten zelfs een briefje achter om te bedanken voor de gastvrijheid. Onze kennis van Australie komt overigens ook goed van pas! Er worden vele vragen gesteld en we weten eigenlijk overal antwoord op. In de afgelopen weken hebben we overigens al een paar keer Nederlanders gehad, evenals Belgen, Duitsers, Engelsen, Zweden en Canadezen. Eigenlijk wel erg leuk zeker als ze horen dat je daar ook bent geweest en zelfs hun taal spreekt (Zweeds), dan is er genoeg gespreksstof.
Inmiddels zijn we ook aardig in het ritme gekomen en rond 18.00 uur zitten we tegenwoordig op onze veranda te genieten van een biertje in het zonnetje. Overdag loopt de temperatuur inmiddels op naar ruim 35 graden en rond 18.00 uur is het altijd nog zo’n 25-30 graden afhankelijk van de wind. Al met al kijken we tevreden terug op wat we hebben bereikt in die paar weken!
Veel van onze trouwe lezers hebben inmiddels ook al gevraagd of Duuck er al is of wanneer die gaat komen. Helaas weten we dat zelf ook nog niet op dit moment. De laatste bloedtest voor vertrek was namelijk niet goed. Er zaten teveel van bepaalde stoffen in zijn bloed, waarschijnlijkt veroorzaakt doordat hij net voordat hij naar het pension ging nog zijn jaarlijkse entingen heeft gehad. Inmiddels is een tweede bloedtest gedaan en we verwachten elk moment de uitslag en dan maar hopen dat hij snel deze kant op kan komen. Onze eigen huisraad verwachten we overigens 15 december zodat we ons met de kerst niet hoeven te vervelen.
Onder dit bericht hebben we overigens nog de foto’s geplaatst van onze vorige update.