Afscheid van Nederland

Dat de tijd voorbij vliegt is weer eens gebleken.
Toen we 16 augustus weer in Nederland aankwamen dachten we: nog 2 maanden voor we weer vertrekken, dat is lang, maar ze waren zo voorbij. De laatste 2 maanden hebben we veel mensen nog een laatste keer ontmoet voordat we definitief vertrokken. De laatste week was helemaal druk. Men had echter zoveel medelijden met ons dat we de laatste week niet 1 keer zelf hebben hoeven koken. Op maandag zijn we wezen eten met Gerard, op dinsdag bij Brigitte vd Aa thuis, op woensdag met de overburen wezen eten, op donderdag bij Karin Heijl en op vrijdag met de familie Princee wezen wokken ter gelegenheid van hun 47 jarig huwelijksjubileum, waarbij spontaan nog een club van “Wijze Mannen” is opgericht. In de laatste week hebben de Fiat Punto ook nog verkocht aan Jolanda en Maurice. De laatste week stond zeer zeker ook in het teken van “nog even komen aanwaaien” en de verhuizing. We hadden zelf al bijna al het “klein spul” ingepakt en op woensdag kwamen de mensen van De Haan verhuizingen de meubels etc. demonteren en inpakken. Ruim voor 08.00 uur waren ze aanwezig en er werd zeer snel en efficiënt ingepakt. Rond 14.00 uur waren ze al klaar. Op donderdag kwam men de container laden. Weer was men om 08.00 uur aan de slag en rond 10.00 uur was de klus geklaard. Nadat de container in aanwezigheid van ons definitief verzegeld werd ging deze direct naar de haven in Rotterdam. Doordat de verhuizers zo vroeg klaar waren gaf ons dit alvast extra ruimte om alvast aan het schoonmaken te beginnen, nadat we op maandag de bovenverdieping al volledig chemisch hadden gereinigd met behulp van Dorothé. Na het eten bij Karin zijn we een laatste keer gaan kaarten bij de Sleutel. We hadden gezorgd voor een kleine traktatie bij de koffie. Of het daar aan lag weten we niet maar het was volle bak deze keer! Op vrijdag hebben we samen met Riet het laatste gedeelte schoongemaakt en was het hele huis weer spic en span.
De familie had aangeboden om ons op zaterdag te gaan uitzwaaien op het vliegveld (al was het maar om zeker te weten dat we weg waren….). Daar we niets meer in huis hadden verzamelden we voor een laatste keer bij de Sleutel voor een kopje koffie. Peer en Brigitte kwamen ons thuis ophalen, maar omdat zo’n X5 maar een klein autootje is moest er 2x worden gereden voor de bagage. Naast de familie was ook “VC de Vrolijke Noten” goed vertegenwoordigd bij de Sleutel evenals Tineke en Toon. Deze keer hadden Tineke en Toon voor een verrassing gezorgd: Een petitfour met de toepasselijke tekst “Houdoe” er op. Erg leuk, Toon en Tineke nogmaals bedankt! Na de koffie was het tijd voor afscheid van de achterblijvers waarbij er hier en daar wel een traantje werd gelaten. We waren ruim op tijd in Düsseldorf dus nog tijd voor een kop koffie. Bij het inchecken hadden we weer pech…… We kregen voor het traject naar Dubai een upgrade naar de First Class!
Hierna afscheid genomen van Miriam, Peer, Laurie en Carolien en met de rest van de famlie nog even een klein hapje gegeten. Hierna tijd voor afscheid met wederom hier en daar een traan (nee hoor hier gaan we geen grappen over maken!). Daarna zijn we maar gaan instappen in “onze” First Class. Wat een luxe! Stoelen die plat kunnen als een bed en nog meer eten dan in de Business Class en niet te vergeten: Dom Perignon champagne! We hebben er maar van genoten want dit was waarschijnlijk eenmalig! Helaas vloog het vliegtuig hard want we waren in maar net 5.5 uur in Dubai, terwijl dit normaal toch 6.5 uur is. Vervolgens in Dubai gewacht op de aansluiting naar Perth. Geen upgrade deze keer, maar wel weer een hele goede verzorging! Mooi op tijd geland in Perth en de immigratie ging snel deze keer, ook al moesten we deze keer door de quarantaine inspectie i.v.m. onze meegebrachte drop, schelpenkettingen en Boab noten. Alles mocht mee met ons, maar de Boab noten moesten nog verder worden geïnspecteerd en als het goed is worden deze nagestuurd. Voor de eventuele toekomstige bezoekers: Drop importeren mag dus, maar wel aangeven!
Vervolgens een taxi naar het hotel. Dit viel nog niet mee met zoveel bagage maar gelukkig stond er een Toyota Avensis Verso waar alles, inclusief wij zelf, in paste.
Bij het hotel keken ze hun ogen uit met zoveel bagage….
Oh ja, dit willen we jullie natuurlijk niet onthouden: het is hier zo’n 30 graden :-)
Klik hier voor alle foto's bij dit bericht: http://picasaweb.google.nl/xc70br/AfscheidVanNederland