September 2013

In de maand september hebben we niet veel kilometers gemaakt. Allereerst was onze camper toe aan een grote onderhoudsbeurt na onze trip naar Cape York. Hier en daar rammelde er wat en zaten dingen een beetje los. Ook was de vloer wat gaan opzetten, dit werd veroorzaakt doordat men een hitteschild was vergeten te plaatsen aan de onderkant, boven een gedeelte van de uitlaat. Deze reparatie werd weliswaar onder garantie uitgevoerd maar we waren de motorhome dan wel voor een week kwijt. We zijn dus weer in Surfers Paradise beland, het is daar goedkoop en kennen na vorig jaar daar de weg. We hebben wat geluierd, gelezen en een paar geocaches gedaan. Verder hebben we bingo gespeeld bij de RSL club waarbij we aardig in de (geld)prijzen vielen en ook nog een tegoedbon voor een ontbijt. Helaas was deze maar voor 1 persoon, maar goed een (2^e) lekker ontbijt voor $10 slaan we niet af natuurlijk. Tevens zijn we nog naar het “Gold Coast Cultureel Festival” geweest. Hier waren verschillende optredens van dans en zanggroepen van diverse nationaliteiten en veel kraampjes van verschillende landen. Bij sommige kon je alleen eten maar andere hadden ook informatie over de verschillende landen. Bij de China stand kon je een spelletje doen door maiskorrels met chop-sticks van het ene bakje in het andere over te doen of je kon een woord leren. Als je dat goed kon uitspreken dan mocht je je hand stekendoor het rijstpapier waar het woord was opgeschreven en daaronder zat een prijs die je mocht houden. Johan won een boekenlegger, altijd handig. Bij het standje van Ethiopie kon je koffie drinken en werd er wat verteld over de cultuur van het koffiedrinken. Als je daar een probleem hebt met iemand nodig je die uit voor de koffie en dan wordt het probleem opgelost onder het genot van een bakje koffie. Zou handig zijn als dat in de rest van de wereld ook zo zou werken. De koffie werd in zo’n klein kopje gedaan waar turkse koffie ook in gaat. De koffie smaakte goed was alleen een beetje erg zoet. We waren blij dat onze camper weer helemaal in orde was en we deze konden gaan ophalen. Vervolgens alles weer ingeladen en weer op pad. We zijn vervolgens naar Hervey Bay gereden. Hervey Bay ligt op dezelfde hoogte als Denham maar dan aan de oostkust van Australie. Alleerst hebben we 6 nachten gekampeerd bij Ken en Carol. Deze mensen hadden we eerder ontmoet in Chillagoe en Christmas in July en waren erg gezellig. We kregen daar de beschikking over de granny flat maar hiervan hebben we alleen de toilet en douche gebruikt. We zijn een paar keer met hen op pad geweest, ze hebben ons de highlights van Herven Bay laten zien en wij hebben ze geintroduceerd in geocaching. Carol had al snel de 1^e en 2^e cache gevonden maar toen werd het iets lastiger, de cache bleek namelijk verdwenen te zijn. Later in de week zijn we ook nog met ze naar de (grote) markt in Maryborough geweest waar we ook nog een paar caches hebben gevonden. We hebben zelfs een paar keer hun 2^e auto mogen lenen om zelf op pad te gaan. Als “beloning” heeft Johan het gras voor ze gemaaid. Ze hebben een grote tuin, zo’n 20.000 vierkante meter met veel gras en ze hebben een heuze zitmaaier dus zij waren blij en Johan in zijn nopjes! We hadden ook een cruise geboekt op woensdag om walvissen te gaan kijken. Deze werd echter vanwege de harde wind geannuleerd en nu konden we pas weer op zaterdag terecht. We hadden gepland om vrijdag te vertrekken maar geen nood, we kennen nog meer mensen in Hervey Bay dus zijn we nog 2 nachten bij Ray en Val gebleven die we kennen van dezelfde evenmenten als boven genoemd. Val heeft een poppenverzameling zo groot dat ze een museum zou kunnen beginnen. We hebben ze niet geteld maar zeker meer dan duizend. Sommige zijn ook nog veel geld waard, een er van heeft ze onlangs via e-bay verkocht voor $2000. Een heel bijzondere verzameling. Zowel bij Carol en Ken als Ray en Val was het erg gezellig. Bovendien handig dat je zo ergens kunt staan bij iemand in de achtertuin. De excursie naar de walvissen was geweldig. Wat zijn die beesten groot. Bij de geboorte al ruim 2000 kilo en ze groeien zo’n 80 kilo per dag. Maar ja wat wil je met 800 liter melk per dag. Een volwassen walvis kan tot 50.000 kg wegen. Het is erg mooi om ze zo uit het water te zien komen en weer neerplonsen. Ook het flappen met de staart maakt een geweldig lawaai en er spat veel water op. Van Hervey Bay zijn we doorgereden naar Tin Can Bay. Hier komen net als in Monkey Mia de dolfijnen aan de kant en kun je ze voeren. Het is niet zo commercieel als bij ons maar het blijft toch bijzonder.
Van Tin Can Bay zijn we verder gegaan naar Rainbow Beach. Dit is ook het punt waar de barge (ferry) naar Fraser Island gaat. Dit is het grootste zandeiland ter wereld en je kunt daar veel 4wd rijden en vooral veel over het strand. Na uitgebreid overleg hebben we besloten toch maar niet te gaan. De overtocht is vrij prijzig, het is er druk vanwege de schoolvakantie en tja we hebben net alles weer in orde met de camper. Dit zeker nadat we hoorden dat de tourcompany, die dagtours doet naar Fraser Island, nog nooit zoveel schade heeft gehad aan hun 4x4 bussen, als dit jaar. Misschien de volgende keer.
Klik hier voor de foto's van September 2013
Korte videoclip walvis die uit het water springt