Welkom op de weblog van Johan en Wilanda. Op deze weblog houden wij onze belevenissen Downunder bij.

maandag 30 november 2009

November 2009

Voor de maand oktober waren we nog vergeten te melden dat we de mensen van RAC op bezoek hebben gehad voor de classificatie van de sterren. Dat is net als in Nederland een classificatiesysteem wat aangeeft in welke klasse je als hotel/motel of bungalowpark valt. Vorig jaar is men hier net op 3.5 ster gekomen. Aangezien wij wat verbeteringen hebben doorgevoerd zaten we hier niet echt over in dus we zijn deze keer ruim op 3.5 uitgekomen met maximale scores voor schoonheid en onderhoud. Het behalen van 4 sterren zou tot de mogelijkheden behoren maar dit betekent met name investeren in o.a. grotere spiegels, bagagerekken, LCD breedbeeld TV’s, i-pod station en extra kastruimte. De vraag is of hogere tarvieven haalbaar zijn en een ander aspect is dat je ook 4 sterren publiek aantrekt wat veeleisender is waardoor het er wellicht ook niet makkelijker op wordt. Daarnaast krijgen ze alles kapot of het verdwijnt! Wij vinden het dus wel prima zo! Begin November hebben we ons daarnaast ook gekwalificeerd als Qualified Tourism Operator. Dit betekent zo veel als dat je aan alle verplichte verzekeringen voldoet en procedures hebt voor dagelijkse gang van zaken en noodgevallen. Daarnaast voldoet alles, met name op gebied van electriciteit aan de laatste normen. Een soort iso-certificering zullen we maar zeggen. Wellicht voegt het niet direct iets toe maar het is verplicht gesteld per 1 januari 2010 als we nog op de website van diverse toeristenorganisaties willen blijven voorkomen.

De eerste dinsdag van November is een bijzondere dag in Australie. Dit is de dag van de Melbourne Cup. De belangtrijkste paardenrace van het jaar alhier. Bijna heel Australie heeft dan vrij om gezamelijk in een pub of bij een club de race te bekijken en daarna een uitgebreide lunch te nuttigen en vooral veel drank. Daarnaast is dit “de” kans om een gokje te wagen. De weken voor de Mebourne Cup worden er loten verkocht. Op de zondag voor de Cup wordt de loterij gehouden. Alle verkochte lootjes in de ene ton en in een andere ton de namen van de deelnemende paarden (24). Deze worden door loting aan elkaar gekoppeld en met dat paard kun je dus (virtueel) mee doen aan de race. Je kunt je paard ook op de veiling aanbieden en dan wordt het per opbod verkocht. Je krijgt dan de helft van de veilingwaarde. Het hoogste bod op een paard was $800 en de totale prijzenpot was bijna $6000. Hoezo houden ze hier wel van een gokje. Het winnende paard krijgt 35%, 2e plaats 20% en 3e plaats 10% uit de pot. We hebben wel meegeboden op een aantal paarden en het paard waar we tot $200 op hadden geboden werd uiteindelijk 3e. Het werd voor onze neus weggekocht voor $210, notabene door onze hulp Heather. Op die dinsdag waren wij natuurlijk van de partij bij de bowlingclub om dit mee te maken. Om 10 uur begon het spektakel met, nee geen koffie!! Gewoon drank dus. Tevens kon je nu nog meedoen aan een soort van blinde poule. De race die nog geen 3 minuten duurde was spannend maar direct erna was iedereen in de ban van de prijzen die men had gewonnen of had kunnen winnen. Na de uitgebreide lunch was er nog, geheel in de stijl van de Cup, een modeshow en een prijs voor de best geklede heer, vrouw en het mooiste hoofddeksel. Daarna was het tijd voor nog meer typisch Australische gokspelletjes. Two up en Anchor en Crown. Two up is een simpel spel. Als je wil spelen leg je bijv. $10 in. Iemand moet dit afdekken door ook $10 in te leggen. De bedoeling is nu om 3 x 2 koppen te gooien, met 1 kop en 1 munt kun je doorspelen. Als je eenmaal 2 koppen hebt gegooid moet diegene waarmee je speelt de inleg bijleggen (in dit geval $20). Na een 2e maal 2 koppen moet hij $40 bijleggen. Als je voor de 3e maal 3 koppen hebt gegooid is de pot ($80) voor jou of kun je doorspelen. Je mag net zo vaak gooien totdat je 2 x munt hebt. Als je 2 x munt gooit ben je af en gaat het geld naar de tegenspeler.Uiteraard hebben wij beiden ook meegespeeld maar zijn niet verder gekomen dan 2 x 2 koppen.
Tijdens het spel kun je ook nog met alle toeschouwers onderling wedden. Je roept dan bijv. $20 Heads wat betekent dat jij op kop wil bieden en wacht totdat iemand zich aanbiedt met $20 Tails (munt), diegene die Tails heeft bewaart het geld en betaalt uit indien nodig. We hebben later vernomen dat de biedingen ’s-avonds tot een paar honderd dollar opliepen. Het was een leuke en ontspannen dag in een relaxte sfeer en prachtig weer. De dag erna hebben we gezien en vooral gehoord dat ze hier ook onweer kennen. Zulke krachtige donderslagen hebben we geloof ik nog niet eerder ergens gehoord. De afgelopen weken hebben we met Oceanside Village ook meegedaan aan het Tubo Bowls toernooi. Zes donderdagavonden stonden dus in het teken van het bowlen en dit met een paar dames die nog nooit een balletje hadden gegooid. De eerste 2 wedstrijden werden dus glansrijk verloren. Hierna kwam onze opmars en eindigden we uiteindelijk als 2e in de beginnersdivise slechts 1 puntje achter de winnaar. Een resultaat waar we best trots op zijn.
We krijgen nog regelmatig updates vanuit Nederland en ook lezen we nog regelmatig het Brabantsdagblad en Telegraaf online. Zo blijven we dus toch op de hoogte van de aankomende kilometerheffing en bladblaastaks perikelen. Tevens lazen wij dat November de natste November sinds jaren was in Nederland. Ook Denham was met 13mm in de hele maand heel wat natter dan voorgaande jaren. Dit werd echter gecompenseerd door de eerste dagen boven de 40 en redelijk wat dagen boven de 30 graden. Ook is er veel minder wind dan vorig jaar deze tijd maar die komt nog wel. Er zijn zelfs mensen die er vanuit gaan dat we een extreem winderige zomer gaan krijgen.
Een van onze nieuwe medewerksters (Karen) hebben we ook wat kantoorwerkzaamheden uitgelegd zodat zij dit voor ons kan doen als we eens een dagje of zo weg zouden willen. Dit ging goed dus besloten wij om er maar eens een weekendje uit te gaan. Het weekend van 20 November was een rustig weekend. Het zat op zich wel nagenoeg vol maar nauwelijks wisselingen in het weekend! Op vrijdagochtend zijn we naar Geraldton vertokken waar we een appartement in een nieuw complex hadden geboekt. Redelijk luxe en goed betaalbaar vanwege de openings aanbieding. Het appartement was mooi en luxe uitgevoerd. Voor schoonmaken kunnen ze echter beter eens bij ons in de leer komen. Een kassabonnetje in de kast, 3 lege parfumdoosjes in de la en een half koekje onder de tv kast en mieren in de badkamer! Daarnaast hadden we gevraagd of we voor het restaurant naast het complex zouden moeten reserveren maar dit was niet nodig want het was er toch nooit druk. Helaas konden we dus niet terecht.... Maar verder hebben we ons goed vermaakt. Wezen shoppen zonder te hoeven racen, uitgebreid en op ons gemak ontbijten, beetje bij het zwembad liggen en in de jacuzzi zitten. Het leek wel vakantie! Op zondag weer terug naar Denham alwaar Karen had zich er goed doorheen geslagen had. Ze zei wel, dat er heel wat meer bij kwam kijken dan ze had gedacht. Op zich waren er weining problemen. Een DVD speler die niet werkte en deze had ze zelf vervangen, een kastdeur niet meer open ging omdat de knop was afgebroken.. maar we hadden we een lijst met telefoonnummers achter gelaten van electicien tot klusjesman en deze laatste was gebeld en had de kast (met daarin spullen van de baby) zo open. Daarnaast was de deur van het pomphok er uitgewaaid omdat het nogal flink had gewaaid op vrijdag. Verder geen schokkende zaken. Dit geeft ons een goed gevoel en wellicht kunnen we dit in de toekomst nog eens vaker doen.



Two up


Onweer boven Oceanside Village

                                                                                                                          Hoofddeksel parade




dinsdag 3 november 2009

De afgelopen maand geen bekenden op bezoek. Wel weer diverse Nederlanders en opvallend veel Duitsers. Op zich niets mis mee maar ze zijn niet allemaal even aardig....




Zondag 18 oktober zijn we weer een dagje er op uit geweest. Het was even rustig dus dan moet je er van profiteren. We zijn deze keer direct naar Steep Point gereden en via de (Zuytdorff) kliffen naar beneden gereden, langs de Thunder Bay Blowholes naar Crayfish Bay waar we veel grote schelpen hebben geraapt. Vanaf de kliffen heb je een spectaculair uitzicht, helaas geen walvissen deze keer. Het pad over de kliffen is niet overal even duidelijk aangegeven dus soms is het echt klauteren met de Landcruiser over de rotsen. Een zandhelling was voorzien van iets te los zand dus hier moesten we even omrijden om te voorkomen dat we vast kwamen te zitten.


Inmiddels zijn wij beiden “beroemd” in Denham. Wilanda gaat elke dinsdag naar de “Crafters” (handwerkclub) en heeft daar een echte das gemaakt die nu wordt tentoongesteld bij de “Kunst en Handwerk” expositie in het plaatselijk museum. Johan is inmiddels “professioneel” bowler geworden. Hij heeft zaterdag de jackpot opgestreken van maar liefts 97 dollar! Om de jackpot te behalen moet je over een aantal weken de scores bij elkaar optellen en dan precies op 101punten uitkomen. Afgelopen zaterdag moest hij er nog 22 dus met een beetje behouden spelen en goed rekenen had hij de jackpot in zijn zak! Wilanda had afgelopen dinsdag trouwens het kerstuitje van de Crafters. Een beetje vroeg voor Kerst zou je misschien zeggen, maar je kunt het maar gehad hebben.


Omdat de organisatrise van dit Craft uitje binnenkort Oma word en zij dan samen met haar man voor enkele weken naar dochterlief gaan, werd het dit jaar vervroegd. Rond 09.00u werd iedereen met de bus, bestuurd door de kerstman opgehaald. En al bij het instappen begon het met raadsels: Waar hebben we onze koffiestop en waar onze kerstbrunch? Er viel dan ook gelijk een prijsje te verdienen. In de bus kregen we een heus Christmas Carol Book. Om in de stemming te komen alvast wat liedjes zingen onderweg. Verder waren er nog allerlei raadsels en quizen, waarbij telkens wat te winnen viel. Onze koffiestop was bij de Stromatolites, en aangezien Wilanda dit goed had een prijsje: Decoratie voor in de kerstboom. Na de koffie en Scones konden de liefhebbers eerst het oude telegraaf station bezoeken en daarna om de benen te strekken naar de Stromatolites wandelen. Voor velen was het: vlug terug de koele bus in want de temperatuur liep die dag goed op. Terug in Denham gingen we naar Azure voor onze kerstbrunch. Een tafel gedekt met de welbekende christmas crackers en kerstdecoraties. Nadat de glazen gevuld waren werd aan iedereen een presentje uitgereikt die we nog niet open mochten maken. Eerst de crackers open trekken en iedereen zijn kroon opzetten, daarna werd een verhaal voorgelezen en elke keer als het woord “rechts” genoemd werd moest het presentje 1 plaats naar rechts, bij “links” naar links en “across” naar de overkant. Mocht je zoiets al eens gedaan hebben, dan weet je dit is garantie voor meligheid alom, en diegene aan de korte zijde van de lange tafel hebben terstond een conditie opgebouwd! Dit alles moet er zeer gezellig uitgezien hebben want enkele gasten van Oceanside Village hadden Wilanda gespot en volgden e.e.a. zorgvuldig. Na de brunch mochten we allemaal even op de knie van de kerstman zitten om ons kerstcadeau in ontvangst te nemen. Een leuk kerstdecoratie tasje met allemaal lekkere dingen erin. Na de nodige drankjes werd er afscheid genomen en zo rond 16.00u was iedereen weer thuis. Een leuke en gezellige dag. Bij terugkomst op Oceanside Village hoefde Wilanda niet eens te zeggen waar ze gegeten had want Johan was door onze visiters al op de hoogte gebracht en zodra zij Wilanda zagen werd haar gelijk het hemd van het lijf gevraagd. Onze visitors die e.e.a. gevolgd hadden wilden natuurlijk wel even weten hoe dat nu precies zit......Santa Claus in October!


Afgelopen week was het precies een jaar geleden dat we Oceanside Village hebben overgenomen.


Het bevalt ons nog steeds erg goed. Het is drukker dan verwacht wat ook betekent dat we wat meer moeten werken dan verwacht maar goed dat hoort er bij. Gelukkig hebben we een aantal zaken verbeterd en vereenvoudigd en een goed team van mensen om ons heen alhoewel Heather ons binnenkort na bijna een jaar gaat verlaten. Zij gaat samen met haar man een Newsagency (tijdschriften kiosk) overnemen in Queensland. Inmiddels hebben we al vervanging gevonden, de vacature was binnen 24 uur ingevuld door Karen een meisje uit Ierland die zich samen met haar vriend een paar maanden in Denham wil vestigen, met name om te werken.


Verder maken we hier natuurlijk van alles mee:
- gasten die 1 of zelfs 2 dagen te vroeg aankomen
- gasten die “vergeten” weg te gaan
- gasten die “een beetje later aankomen” omdat er onderweg eerst een kindje geboren moest worden
- gasten die ergens anders boeken, daar vervolgens niet willen blijven en bij ons aankomen
- gasten die bij ons boeken, teleurgesteld zijn omdat een 2 slaapkamer villa echt geen 3 aparte slaapkamers heeft en dus weer vertrekken
- gasten die niet komen opdagen alhoewel ze al betaald hebben en waar je nooit meer iets van hoort (hoezo gaat het slecht met de economie).
- gasten die een dag eerder willen komen dan geboekt via een reisagent maar wel de reisvoucher ervoor willen gebruiken om dan maar te zien of ze de andere nacht wel willen blijven. (daar trappen Bakker&Co niet in, gewoon dokken dus!)


In de BBQ area:
- BBQ gewoon de hele nacht laten branden, met de deksel er op natuurlijk.
- BBQ zo vet dat je eerst de plaat schuin moet houden om het vet ervan af te laten lopen voordat je die kunt schoonmaken. (In het gunstigste geval, anders moet je de vette derrie van de vloer halen).
- Schrapers op de warme BBQ laten liggen, en vervolgens de deksel op de BBQ doen zodat we gesmolten “schraperhandvat” hebben ipv bijvoorbeeld gesmolten kaas.

En wat ze verder al niet doen of voor elkaar krijgen:
- Er is bijna geen afstandsbediening meer met het “batterijenklepje”, waar die heen verdwijnen...
- De stekker van de waterkoker er verkeerd om in stoppen (knap met een 3 punts stekker) en dan zeggen dat de waterkoker niet werkt.
- Fohn in de wastafel met water laten liggen, hij werkt toch niet...
- Douche stangen die “spontaan” afbreken
- Handdoek rekken aan de muur die bedoeld zijn voor 1 handdoek blijken plots goed te zijn voor maar liefst 4 handdoeken tegelijk. (Het zal een gefrot geweest zijn, maar ja, dan komt het rek van de muur.... en heb je plaats zat).
- Complete bedden weten ze te verhuizen naar de meest onmogelijke plaatsen.
Maar dit soort zaken zorgt dagelijks voor nieuwe verrassingen en uitdagingen en houdt het allemaal een beetje spannend en afwisselend. Daarnaast werken we beiden bijna de hele dag buiten en hebben we elke dag tijd om ’s-middags en ’s-avonds samen te eten. In de ochtend zou dit ook kunnen maar dan blijven we liever een kwartiertje langer liggen. Vervolgens geen lange woon-werk reistijden, geen files en bijna altijd stralend weer.

Kortom:
Spijt: NEE
Missen we Nederland: NEE
Missen we iets anders: Ja, alleen de worst van de Hema, want gelukkig word de drop voorraad op peil gehouden door onze Nederlandse bezoekers en kunnen we zaken zoals speculaas, taai-taai, peperkoek, bokkepootjes gevulde koeken etc gewoon hier allemaal kopen.


Oh ja dan nog dit: Deze update is wat verlaat omdat we pas sisnds vanochtend weer internet hebben na bijna 60 uur zonder. Een gebied zo groot als Nederland-Belgie-Frankrijk en Spanje bij elkaar heeft deze 60 uur zonder internet moeten doen, maar ook niemand die zich er echt druk over maakt.

Onderstaande foto's: Edel Land NP, Zuytdorff Kliffen en Thunder Bay Blowholes