De paasdrukte hebben we weer overleefd. Het was echt topdrukte deze keer. Dachten wij eerst nog dat januari de drukste maand van het jaar zou zijn, nu weten we inmiddels wel beter... Buiten de vele boekingen die we al hadden, hebben we nog veel mensen moeten teleurstellen die spontaan aankwamen en geen boeking hadden maar; vol is vol. Sommigen waren zo teleurgesteld dat ze maar vast een boeking maakten voor volgend jaar Pasen. Tevens waren er diverse mensen die bij vertrek al vast weer voor volgend jaar boekten. Een echtpaar keek wel vreemd op toen ze de zelfde villa voor volgend jaar wilden boeken en bleek dat deze al geboekt was. Gelukkig wilden ze ook wel degene ernaast.
Sinds begin deze week is het ietsje rustiger maar niet voor lang. Op dit moment hebben we voor zaterdag nog maar 1 villa beschikbaar en vanaf half mei zittten we weer zo goed als vol tot eind van de maand. Even tijd voor ontspanning dus. Woensdag de 29e is Johan wezen vissen met Mac Attack. Voor het eerst sinds vele jaren! Vertrek om 08.30 uur vanaf Monkey Mia. De vangst viel zeker niet tegen. Eerst waren er diverse ondermaatse vissen die terug het water in moesten maar op enig moment begon het echte werk. Naast de teruggegooide vissen bedroeg de buit : 1 Pink Snapper, 5 Black Snappers, 1 Spanish Flag, 3 Tailors (zie http://www.sharkbay.org/assets/documents/gascoynecoast%20fish%20species%20id.pdf voor meer info). Ver over de limiet dus maar de schipper verdeelt de overtollige vis onder de andere vissers die minder fortuinlijk waren. Overigens hadden de andere vissers nog diverse makrelen en een flinke kabeljauw gevangen. Om de vis te herkennen kenmerkt de schipper de vis na het binnenhalen. Bij de een een kerf in de staart, de ander in de rugvin en ga zo maar door. Rond 13.00 uur waren we weer terug aan wal en kon Johan met de buit naar huis om deze vervolgens schoon te maken en te fileren natuurlijk. Hiermee was hij bijna een middag zoet. 's-avonds hebben we gelijk de Tailor veroberd en zelden zo’n lekkere vis gegeten.
Donderdag waren er relatief weining schoonmaken en geen geplande check ins voor deze dag. Tijd voor nog wat meer ontspanning dus maar niet nadat we eerst een stel wat was uitgechekt weer moesten inchecken omdat ze een aanrijding hadden gehad met een kangoeroe en hun auto niet meer verder kon. Zij gaan vannacht met de truck mee die ook de auto naar Perth brengt. Vervolgens diende zich een stel aan wat hier al 3 nachten heeft doorgebracht dat ze nog wel 2 nachten er wilden aanplakken. Hiervoor moesten ze wel naar een andere villa verhuizen maar dat vonden ze niet erg! Toch nog 2 check ins dus! In de middag zijn we wezen quad rijden. Erg spectaculair met veel los zand en een aantal stijle hellingen en afdalingen maar op wat blauwe plekken na hebben we het er goed afgebracht. Omdat het Koninginnedag was hebben we ons zelf maar eens verwend met, hoe kan het ook anders, een tom pouce. Zonder oranje glazuur maar wel met een echte Hollandse vlag!
Inmiddels zijn we hier al weer 6 maanden “up and running”. De tijd vliegt voorbij. De eerste geplande bezoekers dienen zich nu ook al snel aan. Eind van de maand allereerst onze (voormalige) buren op de voet gevolgd door de vader en moeder van Wilanda. Wilanda gaat overigens nog even een uitstapje naar Perth maken. Ze is namelijk toe aan een nieuw paspoort en dan moet je je dus persoonlijk melden in Perth bij het consulaat om de aanvraag in te dienen. Ze mag hiervoor dus wel een paspoort met een gouden randje krijgen. Iets complexer dan destijds in Zweden. Daar kon je het gewoon opsturen naar de ambassade en kreeg je het gewoon per post toegestuurd.

Onverwachts bezoek

Nee niet het TV programma Onverwachts Bezoek stond hier op de stoep.Wie dan wel? Twee mensen uit Maren-Kessel maar liefst. Floor Jansen en haar vriend Maikel van Buul. Die al bijna 9 maanden op reis zijn en nu in WA zijn. Altijd leuk om “bekenden” te ontmoeten. Ruim 22 jaar in Maren-Kessel wonen en de bijna buren niet kennen om deze vervolgens 20.000 km verder te ontmoeten. Als je hun avonturen ook wilt volgen kijk dan op: http://floorenmaikel.aroundtheglobe.nl/
Duuck begint inmiddels weer aardig de oude te worden. Hij eet niet maar hij vreet, maar het resultaat is wel zichtbaar. Hij sterkt goed aan en is al weer goed waaks alhowel hij (gelukkig) minder op auto’s reageert dan wij gewend zijn. ’s-Morgens gaat hij mee koffie drinken en dan blijft hij gelijk “beneden” liggen zodat hij alles goed in de gaten kan houden. Verder gaat hij regelmatig golven happen in de Oceaan. Dat vindt hij helemaal geweldig. Zondag zijn we naar Little Lagoon geweest en hebben we hem ook meegenomen. Dat wij ook het water ingingen vond hij wel even vreemd en toen we er weer uit gingen sprong hij direct de auto in. Hij had zoiets van: er kan van alles gebeuren maar ik ga mee in de auto! Vervolgens hebben we weer eens een stuk in een boek gelezen. Daarna zijn we nog naar Peron Homestead gereden om in de Hot Tub te gaan. Een grote badkuip waar heet water uit een natuurlijke bron inloopt. Maandagochtend kwamen Floor en Maikel nog afscheid nemen onder het genot van echte (filter) koffie, toch een heel genot na alle oploskoffie die je hier bijna overal krijgt.Eind van de dag waren we uitgenodigd voor een tochtje met de Aristocat 2 voor een Sunset Cruise en een bezoek aan de Pearl Farm. Dit was een uitje voor alle leden van de Tourist Association. Goed verzorgd met de nodige hapjes en drankjes. Voordat we een hand hadden kunnen schudden kreeg Johan het eerste biertje en Wilanda een glas champagne in haar handen gedrukt.De Pearl Farm was erg interessant, zeker de opaal welke hier in een oester wordt ingebracht waar zich dan "parel" om heen vormt is erg bijzonder en uniek in de wereld. Op de terugweg konden we nog genieten van een mooie zonsondergang. Zo kom je van de ene activiteit bij de andere. Tijdens de boottocht werd Wilanda uitgenodigd voor een rondvlucht boven Shark Bay en dinsdagochtend steeg ze hiervoor op. Ook dit was erg de moeite waard. Een vlucht naar Steep Point & Zuytdorp Cliffs, een tocht van ongeveer 40min. Eerst over Little Lagoon en Denham en dan via de kust bij Eagle Bluff voor de oversteek naar Steep Point , langs de cliffen en dan voor Dirk Hartog eiland langs en zo weer terug richting Denham. Bij aankomst op Denham airport werd zelfs de poort naar de de aankomsthal (ahum) door piloot Margret open gehouden. Voor een ieder die hier komt: het is zeer zeker de moeite waard. Zelfs de roggen, haaien en dolfijnen waren vanuit de lucht goed waarneembaar. Het schijnt op dit moment trouwens toch een goede tijd te zijn om wildlife te spotten, bij Cape Peron zijn nu (dit is voor 4wd) zeer veel zeeschilpadden te zien.Tenslotte zijn we voor donderdagavond uitgenodigd om naar Naga Bay te komen voor een BBQ. Helaas ging dit voor ons niet door, in een van de Villas kwam namelijk water uit het plafond. M.a.w. de loodgieter en de electricen konden aan de slag en wij om alles te drogen en op te ruimen. Een kapotte koppeling was hier de veroorzaker voor het waterballet. Gelukkig droogt hier alles super snel dus dat scheelt weer.
Dan staat Pasen voor de deur. We hebben nog niet echt een paasgevoel om eerlijk te zijn.Er breekt wel weer een drukke tijd voor ons aan. Vanaf donderdag zitten we nokkie vol tot en met 20 april. Vanuit een Herfstachtig Denham (slechts 30 graden in de avond) wensen wij jullie allen een vrolijk Pasen toe.