Een druk weekje deze week. Maandag ging Wilanda naar Geraldton (400km) om daar een bezoek te brengen aan de audicien die eens per maand daar 2 dagen is voor de mensen uit “de regio”. De audicien is dan gehuisvest in het ziekenhuis bij de afdeling “specialisten”. Gelukkig kende deze audicien het merk en de hoorapparaten die Wilanda draagt en hij kan ze desgewenst anders instellen. Dit hadden we heel anders meegemaakt in Perth, en we hadden ons er dus al een beetje op ingesteld dat Wilanda een ander hoorapparaat zou moeten aanschaffen dus het was een hele opluchting dat dat niet hoefde, want 400km rijden en er dan achter komen dat er niets voor je gedaan kan worden is natuurlijk stukken minder. Na de gebruikelijke cheq up was alles weer oke bevonden en werden er extra oorafdrukken gemaakt die alleen gebruikt worden om nieuwe oorstukjes te maken als Wilanda dit aangeeft. Dat scheelt alvast een extra ritje van 400km, als dat geen meedenken is.
Natuurlijk was Wilanda nu niet alleen in Geraldton om naar de audicien te gaan maar werd van de gelegenheid gebruik gemaakt om allerlij andere zaken aan te schaffen en te regelen. Dus gelijk een overnachting in een hotel met bad natuurlijk! Maar eerst de printer wegbrengen naar HP, vervolgens naar de garage want onze auto moest zijn eerste 1000 km beurt hebben en dat dit nu gebeurt na 2500km, ach een kniesoor die daar oplet. Vervolgens ingecheqt bij het hotel en gelijk een parkeerplaats geregeld bij het hotel.
Door naar Bunnings dit is hier wat in Nederland de Praxis is. Daar moesten de nodige haakjes en oogjes voor de gordijnen, lagers voor de schuifdeuren van de villa’s en heel belangrijk vliegengaas (50mtr), aangeschaft worden en nog veel meer. Want het zal menigeen nu wel duidelijk zijn dat in Denham echt geen Praxis zit...
Hierna door naar Woolworths (zeg maar de AH maar dan mega groot), hier het nodige aangeschaft voor OV. Een hele volle kar met schoonmaakmiddelen, plastic zakken voor de prullenbakken etc, etc, etc.
Terug naar het hotel om vervolgens te gaan eten. Lekker bij de italliaan dacht Wilanda nog maar helaas i.v.m de nodige santa-vieringen was er geen plaats. Dan maar op naar de Mac, (even lekker “maccen”), en weer terug naar het hotel om na een bad vroeg naar bed te gaan.
Dinsdag na een cooked breakfast klaar voor de 2e dag shoppen. Eerst naar de 2 dollar shops in de hoofdstraat. Hier slaan we het nodige in aan glazen, houten lepels etc. aangezien toch geregeld e.e.a verdwijnt uit de villa’s, zijn dure glazen, kopjes, borden, wijnglazen of bestek uit den boze.
Hierna weer naar het winkelcentrum waar ook de Woolworths zit om nu voor ons zelf het nodige in te slaan. Eerst het winkelcentrum in voor de videotheek, drogist en de bottleshop en dan naar Woolworths. En dat “inslaan” moeten jullie dan vrij letterijk nemen want 2x met een bomvolle kar de Woolworths verlaten was het resultaat. ‘s-morgens om 10u geld in de automaat gedaan en om 14.30u het parkeerterrein verlaten is knap als je alleen maar shopt, shopt, shopt... Kortom “shop until you drop”. Maar Wilanda had wel speculaas, taai taai en peperkoek gevonden.
Woensdagavond zijn we naar de hardware store geweest voor a Christmas drink and a ‘pig on the spit’. De hadware store is hier wat in Nederland de boerenbond is. Een mega grote bak gevuld met ijs met daarin vrijwel alle soorten bier en frisdranken en bij het buffet diverse salads. Een gezellig samenzijn en voor ons ook leuk om weer nieuwe mensen te ontmoeten.
Donderdagavond hadden we een buurt (kesrt) borrel. Dat wil hier zeggen BYO drinks en nibbles, zelf drinken en wat te knabbelen of te eten mee nemen. Nu konden we met enkele mensen uit de buurt kenis maken en kwamen we erachter dat de man die werkt bij de hardware store onze achterbuurman is. Vrijdagavond hadden we onze eigen bescheiden “Santa party”.
Met de Ivy, Vicky en hun mannen Mark en Hans een borrel, en daarna een pizza party. Natuurlijk was Santa ook hier weer zeer attent geweest en had voor enkele cadeautjes gezorgd. Een zeer gezellige avond zeer geslaagd!
Deze week het verslag een dag eerder want morgen zullen we vast en zeker geen tijd hebben. Morgen (zondag 21 dec) staan hier (als het goed is) om 07.00 uur de verhuizers op de stoep met onze spullen...
Deze week kregen we ook nog een groot compliment doorgemaild van een Amerikaanse bezoeker die hier een paar weken gelden was, kijk zelf maar op: http://www.tripadvisor.com/ShowUserReviews-g488337-d278557-r22725319-Oceanside_Village-Denham_Western_Australia.html . Naast dit bericht heeft hij ook nog een persoonlijke brief gestuurd naar de reisorganisatie waarvan wij een kopie hebben gekregen voor het gastenboek. Vanuit het warme Denham wensen wij iedereen al vast een Vrolijk Kerstfeest!

14 december

We beginnen deze keer met de moviebox. De computer voor onze inhuis moviebox bleek volgens de koerier spoorloos! Oftewel verdwenen want wat bleek het was wel met het vliegtuig van Melbourne naar Perth gekomen maar vandaar was het spoor bijster. Skywest de vliegmaatschappij die op Denham vliegt, heeft bevoegdheid om mensen te vervoeren maar niet om goederen te vervoeren. Dus vanaf Perth is de computer niet meer per vliegtuig vervoerd zoals de mensen van Moviebox dachten maar verder vervoerd via de weg of te wel de inmiddels allom bekende “je weet maar nooit wanneer hij aankomt truck”. Maar goed, nadat de mensen van Moviebox een stemverheffing aan de telefoon uitvoerde (hoe klinkt dat?) werd de volgende dag onze lang verwachte computer afgeleverd. Wat na 3 weken zowel bij ons als bij Moviebox een zucht van verlichting opleverde...
Deze week zijn Vicky en Wilanda extra druk bezig geweest met het schoonmaken en verwisselen van de oude matrasbeschermers voor de nieuwe. Dit mede doordat Ivy onze andere hulp nu vakantie heeft. Zelfs een enkele dag met werkzaamheden tot bijna 16u, een superlange dag dus. Ook werden we deze week met een bezoek vereerd van een Emu familie. Gewoon op het braak liggend terrein naast ons huis. Zaterdag waren we om 10.30 uur al klaar met onze werkzaamheden. Hiervan hebben we dus meteen gebruik gemaakt door het kantoor te sluiten (bordje op de deur: Terug om 14.00 uur) en de zee (het was nu eb) in te gaan. Nu konden we echt ver de zee in lopen waar Wilanda de laatste keer nog om een boot heen kayakte daar kon ze nu naar toe lopen! Hierna nog een strandwandeling gemaakt waarbij we vele hard voor ons weg lopende crabben gezien hebben. Sommige richting zee maar zeer zeker velen die hun heil zochten in het altijd hier aanwezige zeegras dat aanspoelt op het strand. Het is ons zelfs gelukt om enkele close-up foto’s te maken. Helaas waren deze te klein voor de barbie maar bij Monkey Mia moeten veel zogenoemde blauwe crabben zitten deze schijnen de moeite waard te zijn om te vangen en te koken. Enkele maatjes groter dan de crabben die we nu zagen dus.
Vandaag (zondag) na enkele perikelen met een echtpaar dat werkelijk van alles niet goed vond. Sommige mensen kunnen dan ook van alles verzinnen om maar iets te hebben om over te zeuren. Eerst werd de airco niet koud genoeg (wat wil je als het tegen de 40 graden is), dus andere villa. Toen hadden ze geen internetverbinding, weer andere Villa. Hier was alles in ieder geval acceptable. Na nog een onverwachte cheq-inn, kon het bordje no vacancies weer opgehangen worden en wij de hort op. Eerst onze eski in de auto gezet, iets wat vandaag echt nodig was want het was hier 37C met geen zuchtje zeewind maar wind vanuit de woestijn deze keer, en dat betekend dus dat het echt heel warm is! En dat je dus heel, heel veel moet drinken!
Nee, jullie hoeven geen medelijden te hebben, we zijn gaan zitten in “the Little Lagoon”. Gaan zitten, in de kroeg? Wij horen julle al denken daar zal het goed drinken zijn maar nee, helemaal mis.
The Little Lagoon ziet eruit als een meer maar staat onder de grond in verbinding met de zee (en heeft dus zout water) en een lang ondiep stuk. Auto parkeren op het strand, net niet in het water, een stuk erin lopen, gaan zitten (eventueel met een drankje) en afkoelen maar!
Nadat onze versnaperingen op waren zijn we naar Monkey Mia, (onder weg zagen we nog een Emu met heel veel jong) gegaan en hebben daar een tochtje met de katamaran mee gevaren. Als nieuwe managers van Ocean Village moet je toch weten hoe het is om met de katamaran mee te varen en om het zo bij je klanten te promoten, dus wij mochten hup, gelijk (gratis) mee. Helaas hadden we deze keer pech want we hebben geen dolfijnen of dudongs gezien. Weer terug zijn we gelijk gaan eten in het restaurant van Monkey Mia en dit was weer heerlijk. Bloemkoolsoep vooraf voor ons beiden en daarna voor Wilanda garnalen met sesamzaad, en voor Johan linguisine met garnalen.

Hieronder nog twee foto's; Een vanaf het uitzichtpunt Eagle Bluff en de ander vanuit het water op ons huis. Ongeveer in het midden liks van de Palmboom.

Inmiddels hebben we de eerste maand er op zitten. Een drukke en leerzame maand maar naar tevredenheid hebben we een aantal zaken naar onze hand kunnen zetten. De bezetting in november was buitengewoon goed en de eerste helft van december leek erg leeg te blijven. Leek! De eerste dagen bleven in derdaad leeg (deze week hadden we overigens wel weer een Nederlandse bezoekster) maar de telefoon bleef vanaf woensdag bijna onophoudlijk rinkelen waardoor we nu voor de 2e week ook al bijna zijn uitverkocht. De 2e helft van december is op een gaatje hier en daar na bomvol en dat duurt tot half januari. Woensdagochtend heeft Johan mega orders geboekt. Nog zo’n nacht of 50 voor de 2e en 3e week december. Drukke tijden dus hier! Gelukkig blijven in de periode rond kerst en oud en nieuw veel mensen voor langere tijd (het is immers zomervakantie!!) en zijn er dus relatief weinig wisselingen. Nu dus even stilte voor de storm. Op zich wel lekker kunnen we zelf ook even genieten van het mooi weer. Dinsdag is Wilanda wezen kayakken en Johan heeft zich verslingerd aan het Catamaran zeilen. Nooit eerder gedaan (1 x in een zeilboot gezeten tijdens een CODA fietsdag in 1995, maar dat was het dan ook). Het ging buitengewoon goed en is voor herhaling vatbaar. Verder zijn we naast de reguliere schoonmaken bezig met een “grote beurt” voor alle bungalows. Normaal doen we er een per dag maar weinig reguliere schoonmaken heeft als voordeel dat we er twee of zelfs drie op een dag kunnen doen. De werkzaamheden van het personeel hebben zich inmiddels uitgebreid en ze ruimen na de schoonmaak nu ook de was mee op zodat we in de middag nu echt wat meer tijd voor ons zelf hebben. Tijdens de schoonmaakwerkzaamheden vinden we van alles overigens. Soms wat muntgeld maar ook ringen, oorbellen, onderbroeken en vandaag zelf een goed gevulde Eski (koelbox) met flink wat flessen drank en proviand. Deze laatste werd echter net voor de middag nog opgehaald omdat de rechtmatige eigenaren deze al hadden gemist. Tevens wordt er regelmatig een en ander achtergelaten door de bezoekers, met name: boter, eieren, (diepvries) groente en blikjes conserven. We komen dus niets te kort! En alles wat we zelf niet willen wil het personeel wel....
Verder zijn we al aardig ingeburgerd hier. Zonder te zeggen wie we zijn weten de mensen het spontaan. Het is hier overigens makkelijk boodschappen doen, bijna alles gaat op de pof en eind van de maand krijg je de rekening. Vervolgens moet je dan wel een cheque uitschrijven en die gaan rondbrengen bij de diverse bedrijven maar het is wel makkelijk! Alleen de slager en de bakker (die overigens beiden zeer goede kwaliteit leveren..) betalen wij net als iedereen hier contant. Deze week was Denham overigens wel een paar keer in het lokale nieuws. Als eerste probeerden asielszoekers uit Sri Lanka aan land te komen zwemmen maar die zijn tijdig uit het water gevist en gearresteerd. Vervolgens zijn de postbussen verdwenen. Er bleek iets met de huur van de ruimte voor de postbussen aan de hand te zijn dus moet nu iedereen bij het postkantoor naar binnen om de post af te halen. Op zich geen ramp alleen de post is niet gesorteerd op postbusnummer maar op alfabet. Wij moeten dus vragen naar de post van Oceanside Village, Bakker en Johan en Wilanda. Overige post (Wilanda en Johan of Princee) kan dus even blijven liggen. De rij in het postkantoor staat soms tot aan buiten toe, maar dit hoort er bij en niemand die klaagt, want niemand die haast heeft, behalve dan die ongeduldige Nederlanders....
Nadelen zijn er ook te noemen hoor! Omdat we van alles ver weg zitten duren leveringen soms erg lang, maar niemand (behalve wij nog) die zich daar druk over maakt. Vorige week hebben we bijvoorbeeld nog een lading linnengoed, borden, kopjes en drank besteld maar dat laat nog op zich wachten. Ook gewoon theezakjes bij de lokale leverancier zijn even niet voorradig. Als je vraagt waar het blijft is het (ondertussen) standard antwoord: de truck is nog niet geweest! Afgelopen week hebben we ook een stroomuitval gehad en de Moviebox (computer met (gratis) films voor de gasten) heeft het daardoor begeven. Zaterdag gebeld er er zou direct een nieuwe worden verzonden. Deze moet echter eerst van Melbourne naar Perth en vervolgens naar Denham. Vluchten naar Denham gaan echter alleen op dinsdag, vrijdag, zaterdag en zondag dus waarschijnlijk werkt het maandag wel weer..... Maar goed dat zijn de charmes van “remote” wonen en echt niemand die zich er echt druk over maakt. Gelukkig maar.....
Vrijdag zijn we naar de optician geweest. He, we horen jullie denken een opticien in het dorp? Nee hoor, deze komt met heel zijn hebben en houwen voor een dag naar Denham en dan kan iedereen uit het dorp desgewenst een afspraak maken. Een soort we “komen naar je toe deze zomer” slogan maar dan serieus! Wel graag op voorhand al vermelden of je voor reguliere controle of voor een contactlenzencontrole komt. De controle was ongeveer zoals het bij ons in het jaar 1900 ging met een liniaal voor je ene oog en een los glaasje voor je andere oog, maar dat mag de pret niet drukken. ‘S-avonds zijn we samen wezen eten bij The Old Pearler ter gelegenheid van Sinterklaas. Dat was bijna aan ons voorbij gegaan maar dankzij e-mail had Jeroen ons nog even op de hoogte gebracht van de Sinterklaasactviteiten bij BG Advies en dankzij Skype zijn we inmiddels op de hoogte van een aantal surprises in Nederland. Zo weten we bijvoorbeeld dat er binnenkort zeer waarschijnlijk een fitness salon in St Michielsgestel geopend gaat worden...... We hebben inmiddels ook al een aantal virtuele rondleidingen gegeven in onze woning en omgeving. Toch wel handig dat Skype. Hier onder nog even wat interieurfoto's van de Villa's van Oceanside Village met rechts onze nieuwe linnen. Enne dat blauw wat je door de ramen ziet is echt de oceaan hoor!